Raketten vlogen over de Golan hoogte

Gisteren konden skieërs raketten over de Golan hoogte zien vliegen. De Golanhoogten waar Israël nu de macht uitoefent, zijn enorm belangrijk voor Israël. Dit verklaarde premier Netanyahu in een persconferentie samen met de Amerikaanse veiligheidsadviseur John Bolton. Hij wil graag dat de Verenigde Staten gaat erkennen, dat het land aan Israël toebehoort. De Golanhoogten zijn sinds de oorlog van 1967 in handen van Israël en vormen een buffer richting Syrië. Bovendien bevat het stuk land olie en Israël wil dit graag gaan exploiteren.

België staat voor een nieuwe epidemie

Volgens Artsen Zonder Grenzen staat België zoals misschien nog enkele andere West-Europese landen voor een nieuwe epidemie. Volgen s mij is deze zelfs zeer besmettelijk.

Volgens de hulporganisatie AZG stevenen we af op een samenleving waar ieder voor zich leeft, waar de afwijzing van de ander zonder schaamte en zonder scrupules ‘normaal’ wordt, waar racisme wordt geliket en getweet, waar muren groeien als onkruid, waar grenzen zich verspreiden als een griep?

Wordt onze wereld slachtoffer van een groeiende onverschilligheid?

 

Nochtans blijven wij ervan overtuigd dat een andere wereld mogelijk is. doch ijst dit een verantwoordelijkheidszin en ook een beetje moed om de stem te laten horen. Een stem van verontwaardiging maar ook een stem die oproept tot daden.

Door ons betrokken te tonen in het dagelijks leven: in onze relaties met onze buren, met de mensen die naast ons in de bus of de metro zitten, in ons gedrag op sociale media, in de manier waarop we kijken naar een dakloze, een vluchteling of iemand die ‘anders’ is. Neen zeggen tegen onverschilligheid betekent boven alles dat we ons bewust zijn van onze daden en gedachten.

Voor Artsen Zonder Grenzen is neen zeggen tegen onverschilligheid in de eerste plaats bewust en actief hulp bieden, over de grenzen heen, aan degenen die dringend hulp nodig hebben of wie van die hulp beroofd is.

Neen zeggen tegen onverschilligheid, dat is ook kiezen om niet toe te laten dat een ziekenhuis in Gaza, Jemen of Afghanistan gebombardeerd wordt. Om mensen niet op zee te laten sterven. Dat is kiezen om slachtoffers van een conflict te helpen.

Neen zeggen tegen onverschilligheid is een strijd die we samen moeten aangaan.
Iedereen is mee verantwoordelijk en kan bijdragen op zijn of haar eigen manier.

Door aardbeving, vloedgolf en tsunami getroffen Indonesië

Op zaterdagavond 22 december werd Indonesië, slechts enkele maanden na de aardbeving en vloedgolf in Sulawesi, opnieuw getroffen door een tsunami.

Het subdistrict Panimbang, gelegen aan de zuidkant van Pandeglang, is een van de zwaarst getroffen gebieden en is moeilijk te bereiken.
Behalve ondersteuning aan de gezondheidscentra, biedt een team van Artsen Zonder Grenzen eveneens zorg via een mobiele kliniek en bereiken zij op die manier ook slachtoffers die werden geëvacueerd naar hoger gelegen gebieden.

De tsunami heeft – volgens de laatste cijfers van 23 december van de Indonesische minister van Gezondheid, op maandagochtend 24 december – voorlopig 227 mensenlevens geëist. 900 mensen raakten gewond, 430 personen zijn vermist, 10.105 mensen werden geëvacueerd en 556 huizen hebben schade opgelopen. Nog niet iedereen is geëvacueerd en sommige gezondheidscentra hebben het aantal slachtoffers nog niet doorgegeven, dus wordt verwacht dat deze cijfers in de komende dagen nog zullen stijgen.

Vroedvrouw Dina Afriyanti controleert de vitale functies van een patiënt, die werd geraakt door vallend puin, in het gezondheidscentrum van Labuan. © Jedeth Mamora. Java, 23 december.

Good state or a poor state of mental health

Mental Health: When you think of the words “physical health”, what images come into your mind?

When you think of the words “mental health”, what images come into your mind? Most people’s response to the first question is that of a gym, running, cycling or muscular men or women; positive imagery. People typically answer the second question with thoughts of stress, depression, anxiety, struggling to cope; negative imagery.

The truth is that we all have a mental health which, just like our physical health, can be in a good state or a poor state. But our society has long stigmatised ‘mental health’ such that it automatically has negative connotations when we hear that term mentioned. Not surprising really, since the conditions associated with a poor mental health are so prevalent in our modern, hectic world.

How does that link to us as Christians?

Russia keeps using anti-extremism law to prosecute peaceful worshippers and non-traditional groups

Religious freedom needs to move forward in the world. Unfortunately, 80 percent of the world’s population lives in a country where there’s some type of religious freedom restrictions, in some cases very significant

Russia has been criticized for banning Jehovah's Witnesses and abusing its anti-extremism law to prosecute peaceful worshippers and nontraditional groups including Scientologists.

Since the passing of Russia's 2016 law criminalizing missionary activity, NGOs have reported 156 cases of religious groups being targeted that also include Christian groups from various denominations, according to U.S. Ambassador-at-large for International Religious Freedom Sam Brownback.

De gave van vreugde

In deze donkere dagen, waarin velen samenkomen in de warmte en het licht van de familiefeestmaaltijden die begroetingen delen en elkaar geschenken geven, denken we aan de vreugde die dit alles kan geven.

Vreugde is een geweldig cadeau. Het wordt omschreven als een gevoel van groot genoegen en geluk.

Vroeg in Israël's geschiedenis beloofde God het

     "Zegen u in al uw opbrengst en in al het werk van uw handen, zodat u helemaal vrolijk zult zijn" (Deuteronomium 16:15, ESV vertaling).

De oogst is verzameld; er is voedsel genoeg voor iedereen; laten we zingen van vreugde!

Soms als een gemeenschap is onze vreugde niet erg duidelijk. Maar kun je de beschrijving van Samaria nog herinneren toen Filippus hen over Jezus had verteld?

     "Er was veel vreugde in die stad."

Dat is wat de prediking kan doen.

Vreugde is een van de vruchten van de geest. Het is ook de echte emotie die de Heer Jezus in staat stelde zijn leven voor ons neer te leggen;

     "Wie voor de vreugde die hem werd voorgehouden, het kruis heeft doorstaan ​​..."

 Zou JIJ deze week een beetje vreugde verspreiden? Dat is prediken!

 

Engelse versie: The gift of joy

The gift of joy

In these darker days when many come together in the warmth and light of the family feast-dish sharing greetings and giving presents to each other, we think about the joy all this can give.

JOY is a great gift. It’s described as a feeling of great pleasure and happiness.

Early in Israel’s history God promised to

 “Bless you in all your produce and in all the work of your hands, so that you will be altogether joyful” (Deuteronomy 16:15, ESV).

The harvest has been gathered; there’s food enough for all; let’s sing for joy!

Sometimes as a community our joy isn’t very apparent. But can you remember the description of Samaria when Philip had told them about Jesus?

 “There was much joy in that city.”

That’s what preaching can do.

Joy is one of the fruits of the spirit. It’s also the very real emotion that enabled the Lord Jesus to lay down his life for us;

 “Who for the joy that was set before him endured the cross …”

 Could YOU spread a little joy this week? That’s preaching!

Dutch version: Nederlandse versie: De gave van vreugde

Oprichting Oekraïens-Orthodoxe Kerk

Dat het kerkelijk gebeuren dikwijls een politiek gebeuren is werd vorig weekend weer eens duidelijk aangetoond.

Het patriarchaat van Moskou beschouwde Oekraïne door het doopsel van Roes (in 988 in Kiev) altijd als de bakermat van de Russisch-orthodoxe Kerk, met zijn 104 miljoen gelovigen de grootste orthodoxe kerkgemeenschap wereldwijd. Het doopsel van Roes betekende het begin van de christelijke geschiedenis van Rusland. Kort daarna werd het christendom onder prins Vladimir staatsgodsdienst. Het patriarchaat van Moskou heeft de jurisdictie over Oekraïense orthodoxen daarom steeds als vanzelfsprekend ervaren.

Maar vele van de 38 miljoen Oekraïens-orthodoxe gelovigen houden een heel andere lezing van de geschiedenis erop na. Zij zijn de decennialange communistische overheersing en repressie vanuit Moskou niet vergeten Daarbij wierp de Russisch-orthodoxe Kerk zich volgens hen nadrukkelijk op als collaborateur van het Kremlin. De herwonnen onafhankelijkheid van Oekraïne in 1991 versterkte het verlangen naar een onafhankelijke Oekraïense-orthodoxe Kerk, terwijl het bestuur van patriarchaat van Moskou door vele orthodoxe gelovigen almaar nadrukkelijker als de feitelijke voortzetting van het Russische buitenlandse beleid werd ervaren.

Toen Oekraïne in 1991 onafhankelijkheid werd, ontstonden twee orthodoxe kerken in Oekraïne. De Oekraïens-Orthodoxe Kerk onder patriarchaat van Kiev welke niet officieel erkend werd. De andere orthodoxe kerk staat onder patriarchaat van Moskou en beschouwt de Russisch-Orthodoxe Kerk als de moederkerk. 

Die laatstgenoemde loopt aan het handje van het Kremlin, zegt aartspriester Volodimir (42) na zijn dienst in de Heilige Panteleimonkerk, buiten het centrum van Marioepol. Daardoor reikt de invloed van Rusland tot in Oekraïne, weet hij uit eigen ervaring. Hij ruilde in 2009 het Moskouse patriarchaat in voor dat van Kiev.

 „Priesters riepen tijdens diensten op om te stemmen op Janoekovitsj (de in 2014 tijdens een revolutie gevluchte president van Oekraïne, FA). In Marioepol probeerden ze protesten tegen hem te voorkomen.” 

De Oekraïense president Porosjenko beschuldigt Rusland ervan via religie invloed te winnen in zijn land. De Russisch-orthodoxen zijn hier woedend over en vindt dat de huidige sheuring ten koste gaat van de eenheid onder orthodoxe christenen.

Vorige zaterdag besloot in Kiev de Oekraïens-Orthodoxe Kerk een historische stap te zetten naar onafhankelijkheid. Ze wil verder zonder de Russisch-Orthodoxe Kerk. In de Sofiakathedraal werden de Oekraïense orthodoxe leiders het eens over de oprichting van een nieuwe nationale, zelfstandige Orthodoxe Kerk van Oekraïne en kozen ze de 39-jarige metropoliet Epifanius als leider.

De nieuwe patriarch, Epiphanius, zal binnenkort naar Constantinopel reizen om de Tomos, de officiële erkenning van zelfstandigheid, in ontvangst te nemen.

 “God heeft onze smeekbeden gehoord en ons de verlangde eenheid geschonken”,

aldus de nieuwe patriarch. De Russisch-orthodoxe Kerk wendde zich vrijdag tot paus Franciscus, de VN en de EU en klaagde over vervolging van geestelijken die trouw willen blijven aan Moskou.

God opent deuren

In deze wereld kunnen wij veel kanten uit.
Meerdere deuren krijgen wij te zien, en telkenmale moeten wij zelf beslissen welke deur wij wensen open te doen en binnen te gaan. 

Ik weet wat u doet.
Ik heb ervoor gezorgd dat de deur voor u openstaat,
zonder dat iemand hem kan sluiten.
(Openbaring 3 vers 8a). t

Dierbare God,
er is een deur voor mijn neus dichtgegaan
Een deur die veel voor mij betekende.
Soms sluit U een bepaalde deur
om een andere open te kunnen doen.
Ik vertrouw erop dat U me helpt
de ruimte erachter vol vertrouwen te betreden.
Amen.

Concerning wisdom and knowledge of God

Anyone can count the seeds in one apple,
but God can count the apples in one seed.

'Oh, the depth of the riches both of the wisdom and knowledge of God!
How unsearchable are His judgements and His ways past finding out!'

Romans 11:33