Verzet tegen westerse tradities in Grootste Bijbeldukkersland China

Het Duitse dagblad Die Welt melde vorige week dat nergens in de wereld zo veel Bijbels gedrukt worden als in China. Rond de 13 miljoen exemplaren zijn alleen al dit jaar gedrukt door Amity Bible Printing in Nanjing, ten noordwesten van Sjanghai. De Chinese onderneming, die met de Wereldbond van Bijbelgenootschappen (in Swindon bij Londen) samenwerkt, levert vooral Bijbels aan Zuid-Amerika, Afrika en Europa. En omdat het aantal christenen daar –met uitzondering van Europa– groeit, evenals in China zelf, zijn de vooruitzichten voor de onderneming goed.

De president van Amity Bible Printing, Qiu Zhonghui, constateert al jaren een toenemende interesse van zijn landgenoten in het christelijk geloof.

„Sinds de economische openstelling van China is het aantal christenen toegenomen. Dat vertaalt zich ook in een toenemende productie van Bijbels.”

Sinds 1987 drukt de uitgever voor de binnenlandse markt, vanaf 2000 kwam de export daarbij. Momenteel geeft de onderneming Bijbels in ongeveer 90 talen uit en heeft zij 600 werknemers in dienst. Haar productie is drie keer zo groot als in de jaren tachtig.

Men kan indenken dat de regering van china die evolutie met argusogen gade slaat. Eignelijk is zijn niet gediend met een opmars van een geloof in God en in een zogenaamd beter systeem dan het hunne.

In december werd er ook getracht om het heidense en zogenaamd christelijke gebruik van Kerstviering de kop in te drukken en werden er ook meer dan 400 kruisen van kerken verwijderd.
In de stad Wenzhou verboden de autoriteiten alle christelijke vieringen in kleuter- en basisscholen die een verwijzing naar het kerstgebeuren hadden. Wenzhou wordt getypeerd als het „Chinese Jeruzalem”, omdat de helft van de 4000 kerken in de provincie zich in deze stad bevindt. De autoriteiten willen dat de scholen meer aandacht schenken aan de traditionele Chinese feesten dan aan „westerse tradities”, aldus het staatsdagblad Global Times. 

Geloof nodig om alternatieven af te wegen

 

 

Mijn Vader, maak mij vandaag sterk.
Ik heb geloof nodig om alternatieven af te wegen,
om te bidden voor een beslissing,
om de prijs voor succes te betalen
en te volharden
tot ik mijn doel heb bereikt
Zegen mij, Heer.
Amen.

Nu wij door zo'n menigte geloofsgetuigen omringd zijn,
moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen
en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt
(Hebreeën 12 vers 1). .

 

 

The country of Rape & sexually abusing children

In Madhya Pradesh, nearly 2,500 rapes against minors were recorded in 2016.
India has a poor record of convicting those accused of sexually abusing children –  around 28 percent were convicted in 2016.
It is unbelievable, that in a country it could happen that children of 4 years old are raped, and that often this passes unpennalised.

In a 2008 study, Amnesty International called for a moratorium on the death penalty, citing the risks it poses to marginalised communities. 

A few years ago, New Delhi-based research group Project 39A examined death penalties handed out between 2000 and 2015 and found that less than five percent were upheld in the Supreme Court and almost 30 percent of death row prisoners were eventually acquitted.

Supreme Court judge Madan B Lokur claimed in 2016 that death row prisoners often failed to get quality representation, saying:

 “Legal aid in India is nothing but a joke.”

Kumar, the director-general of prosecution in Madhya Pradesh, however, said the speed of sentencing was a sign of efficiency.

“You might say that [conviction in] five days is fast but we had given all possible evidences,”

 he told Al Jazeera.

 “The high court has already confirmed [death sentences in] seven cases. Three to four cases were commuted to life imprisonment. But it never said the trials conducted were faulty.”

In 2018 twenty-one defendants were accused of sexually assaulting minors. Under pressure of the Western world India now tries to bring penalties very soon. Today for such case can be given a death penalties and this penalty can even be given within three days, seven days, 11 days and one month.

By the end of 2018, 426 prisoners were on death row.

Critics are worried over the rising use of the death penalty.

“If you look at the statistical data, most of those on the death row are extremely poor, with very little or no education and belong to India’s most marginalised groups,”

 said Ankita Sarkar, associate litigator at Project 39A, a New Delhi-based research group.

“The quality of legal representation that prisoners of death row receive is very often abysmal. These extremely short trials make for a terrible quality of justice especially in a system where fabrication of evidence and suppression of exculpatory evidence is rampant."

“India’s stand to retain the death penalty when the world is moving to abolish it thus ends up perpetuating a lot of prejudices and biases,”

 she added.

 “States like Madhya Pradesh, in this context, starts to look like the Texas of India.”

According to several of these individuals, the eagerness to dispense justice was a result of media clamour, legal reforms and a systemic push for the maximum punishment – often at the cost of due process.
+

Find to read:

Madhya Pradesh: The Indian state with the most death row inmates

 

Wat wil men zijn: Atheïst, Gelovige in wat?, Jood, Christen of nog iets anders

In 2009 durfden wij de vraag stellen "Jood of Christen zijn". Tien jaar later is deze vraag nog prangender maar durven Joden ook het omgekeerde stellen "Christen of Jood zijn". Naar wij dichter bij de eindtijd toe komen, kunnen wij er niet naast zien dat bepaalde tekenen (zoals natuurverschijnselen en politieke onrust) met verder ook meer interne ruzies rond geestelijke of godsdienstige groeperingen en godsdienstgroepen en/of gelovigen, die ten strijde trekken tegen andere (of anders-) gelovigen.
Tien jaar geleden haalde ik reeds aan dat wij geconfronteerd worden met meerdere godsdienstrichtingen, maar dat zo iets geen reden mag zijn om zich agressief tegen andere geloofsgroepen af te zetten. Ik schreef:

het is niet omdat men zich niet in de ene of andere strekking niet zou kunnen vinden dat deze daarom te verwensen valt. Verwensen is trouwens reeds een onchristelijke daad.

 Al eeuwen kan men vaststellen dat er betreft meningsverschillen omtrent het aanbidden van goden bloed werd vergoten. Vele christenen wijzen nu met een veroordelende vinger naar islamitische groeperingen maar vergeten hierbij dat hun kerkgemeenschap enkele eeuwen geleden juist zulk een zelfde handelingen heeft uitgevoerd. Ook zij behoren in veel gevallen tot een kerkgemeenschap die kruistochten heeft uitgevoerd met haar plunderingen en verkrachtingen en veel onnodig leed en doden. Voor de  missionering gingen ook bepaalde kerkgroepen zo ver om mensen te vermoorden die volgens hun 'heidenen' of 'wilden' waren of zogenaamde 'ketters'. Meer dan eens kon men zien dat er om heel andere redenen werd gemoord waardoor dan ook meer macht en rijkdom kon verworven worden.

In naam van missionering heeft men doorheeen de geschiedenis heel wat volkeren onderworpen aan de wil van een bepaalde geloofsgemeenschap, meestal niet uit vrij wil, maar onder dwang en angstzaaierij.

Sinds enkele jaren kan men merken dat in Noord America er een heel grote nieuwe beweging is ontstaan welke er zich op beroept een nieuw huis in het christendom te zijn.

C.P. Wagner, die afgestudeerd is in theologie, missiologie en religie aan Fuller, Princeton Theological Seminary en de University of Southern California en vroegere docent aan het Fuller Theological Seminary gedurende 30 jaar, en auteur van meer dan 70 boeken, noemt zijn kerkgroep "Gods prominente nieuwe wijnzakken". Hij beweert dat God niet langer het christendom gebruikt, maar de NAR om de wereld te veranderen. Daarom aanschouwd hij zijn enorm groeiende beweging de New Apostolic Reformation (NAR) als een nieuw huis in het christendom.

Maar hij staat daar niet alleen om erkenning te krijgen voor een groeiende beweging of duidelijke verandering in het christelijk geloofsleven. Vanuit het Jodendom is er geleidelijk aan ook een beweging aan het komen waarbij men open gaat staan voor de Joodse leermeester Jeshua, door de christenen beter gekend onder de in de 4de eeuw vervalste naam Jezus Christus.

Opmerkelijk is het dat verscheidene christelijke groeperingen hevig te keer gaan tegen allen die niet in hun Drie-eenheid geloven, waaronder dan islamieten maar ook Joden en niet-trinitarische christenen vallen. Voor sommige Joden wordt het hier op onze West-Europese bodem wat te heet onder de voeten. Zij voelen de hete adem komen van zowel islamieten als (erg genoeg) ook van mensen die zich uitgeven christen te zijn. Het zijn dan, zoals in de Verenigde Staten van Amerika uiterst rechtse groeperingen die zich tegen die Joden keren.

Voor die uiterst rechtsen die zich niet-trinitarische christenen keren, is er ook geen gratie voor de Joden die Jezus als hun redder en Messias aanvaarden maar niet in zijn goddelijke status willen geloven. Voor Joden is er slechts één ware God. Die ene Ware God is dan ook nog onzichtbaar en eeuwig, dat betekend dat Hij geen geboorte en geen dood kent. De Joden die Jezus als hun Messias aanvaarden zien de ware betekenis van het loskoopoffer van Jezus. Zij beseffen dat die man van vlees en bloed zich volledig heeft opgedragen aan God, Wiens Will hij wenste te doen en daarvoor zijn eigen wil opzij zette. Voor die Joden die in die Joodse leerkracht wensen te geloven staat het vast dat deze zoals zij de God van Abraham aanbad en niet zichzelf. Maar wanneer zij naar de meerderheid van de christenen kijken merken zij op dat die meerderheid niet de God van Abraham aanbidt, maar een veelvuldige god prijst en er zelfs afbeeldingen van durft maken, wat een gruwel is voor de Ene Ware God van Israël. Om die reden wensen zij zich ook niet te associëren met zulk een afgoden dienaars. Begrijpelijk zijn ze niet tuk om zich christen te noemen en verkiezen zij dan ook een geheel andere naam, welke ook eer aan doet aan diegene die zij wel willen volgen, namelijk Jezus Christus wiens eigenlijke naam Jeshua is  en waarom zij zich ook als volgers van Jeshua Jeshuaisten (Jeshuanen of in Nederland ook wel Jesjoeaansen) noemen.
Tussen Joden en Christenen geplaatst zou men hen tot dat vijfde of zesde huis in het christendom kunnen noemen. Maar waar u ze ook moge plaatsen, zij verdienen hun eigen plaats in het landschap van gelovigen en dan nog wel in het landschap van zij die in de ware Jezus geloven.

Vindt meer over het Jeshuaisme en Jeshuaisten:

• Jeshuaisme
• Jeshuaists - Jeshuaisten
• Jeshuaist
• Jeshuaists followers of Jeshua

+

Vindt ook om te lezen:

1. Geestelijke energie noodzakelijk voor de mens
2. Naam gebruikers
3. Christenen
4. God versus goden
5. Vele kerken
6. Afgoderij  
7. De haat van IS voor Christenen
8. Gewortelden in Christus en factoren voor het succes van de reformatie 
9. Trinitarische zendelingen die Joden tot Christus willen brengen
10. De familie Palache, Joden en Ontroerende onzin
11. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 1 Begin jaren
12. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 2 Verbondswetten
13. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 3 De Weg – een Joodse sekte
14. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 4 Trinitariërs en Niet-trinitariërs
15. Messiaans, Joods of Christen
16. Reden om zich te distantiëren van bepaalde Christenen
17. Een nieuwe praatgroep omtrent het Jeshuaisme en Messianisme
18. Niet alle Getuigen behorend tot Getuige van Jehovah 
19. Jeshuaisten dragers van de naam van Christus
20. Evangelisatie en open karakter 

Raketten vlogen over de Golan hoogte

Gisteren konden skieërs raketten over de Golan hoogte zien vliegen. De Golanhoogten waar Israël nu de macht uitoefent, zijn enorm belangrijk voor Israël. Dit verklaarde premier Netanyahu in een persconferentie samen met de Amerikaanse veiligheidsadviseur John Bolton. Hij wil graag dat de Verenigde Staten gaat erkennen, dat het land aan Israël toebehoort. De Golanhoogten zijn sinds de oorlog van 1967 in handen van Israël en vormen een buffer richting Syrië. Bovendien bevat het stuk land olie en Israël wil dit graag gaan exploiteren.