Think hard before you act today,
because the way you act will determine multiple outcomes
for you and others.
because the way you act will determine multiple outcomes
for you and others.
Monday 7 November 2011
I am that I am Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה
There was a devine creature that gave Moses a reply when He was asked who he was and said: "I am that I am" or "I am who shall be" and He became known as the "I am": Ehyeh asher ehyeh (Hebrew: אהיה אשר אהיה )
“God said to Moses, "I AM WHO I AM. {Or I WILL BE WHAT I WILL BE}
This is what you are to say to the Israelites: ‘I AM has sent me to you.’"” (Exodus 3:14 NIV)
The Tetragrammaton itself derives from the same verbal root. The King James version of the Bible translates the Hebrew as "I am that I am" and uses it as a proper name for God, and is usually translated as "I will be"
(or "I shall be").
“And God said unto Moses, "I AM THAT I AM." And He said, "Thus shalt thou say unto the children of Israel, ‘I AM hath sent me unto you.’"” (Exodus 3:14 KJ21) “And God said to Moses, I AM THAT I AM: and he said, Thus shall you say to the children of Israel, I AM has sent me to you.” (Exodus 3:14 KJBPNV)
The Aramaic Targum Onkelos leaves the phrase untranslated and is so quoted in the Talmud (B. B. 73a).
Many rabbinical scholars consider the word Ehyeh to be a first-person derivation of the Tetragrammaton. Ehyeh is the first-person singular imperfect form of hayah, "to be". Ehyeh is usually translated "I will be", since the imperfect tense in Hebrew denotes actions that are not yet completed (e.g. Exodus 3:12, "Certainly I will be [ehyeh] with thee.")
“And he said, Certainly I will be with you; and this shall be a token to you, that I have sent you: When you have brought forth the people out of Egypt, you shall serve God upon this mountain.” (Exodus 3:12 KJBPNV)
In medieval Jewish tradition they liked very much this form to talk about the Most High Creator of everything.
The phrase is also found in other world religious literature, used to describe the Supreme Being, generally referring back to its use in Exodus.
But it is also used just to indicate that God or somebody else would be or would be with some one or somewhere.
“stay in this land, and I will be with you and bless you, because I will give all these lands to you and to your descendants. I will fulfill the oath which I swore to Avraham your father—” (Genesis 26:3 CJB)
“ And I have brought them in, They have dwelt in the midst of Jerusalem, And they have been to Me for a people, And I am to them for God, In truth and in righteousness.” (Zechariah 8:8 YLT)
In appearance, it is possible to render YHWH (יהוה ) as an archaic third person singular imperfect form of the verb hayah (אהיה) "to be" meaning, therefore, "He is". It is notably distinct from the root El, which can be used as a simple noun to refer to the creator deity in general, as in Elohim, meaning simply "God" (or gods). This interpretation agrees with the meaning of the name given in Exodus 3:14, where God is represented as speaking, and hence as using the first person — ehyeh "I am". Other scholars regard the triconsonantal root of hawah (הוה) as a more likely origin for the name יהוה Yahuwah (Jehovah).
“God said to Moses, "I AM WHO I AM. {Or I WILL BE WHAT I WILL BE}
YHWH ("I AM HE WHO IS", "I AM WHO AM" or "I AM WHO I AM"),
The Tetragrammaton itself derives from the same verbal root. The King James version of the Bible translates the Hebrew as "I am that I am" and uses it as a proper name for God, and is usually translated as "I will be"
(or "I shall be").
“And God said unto Moses, "I AM THAT I AM." And He said, "Thus shalt thou say unto the children of Israel, ‘I AM hath sent me unto you.’"” (Exodus 3:14 KJ21) “And God said to Moses, I AM THAT I AM: and he said, Thus shall you say to the children of Israel, I AM has sent me to you.” (Exodus 3:14 KJBPNV)
The Aramaic Targum Onkelos leaves the phrase untranslated and is so quoted in the Talmud (B. B. 73a).
Many rabbinical scholars consider the word Ehyeh to be a first-person derivation of the Tetragrammaton. Ehyeh is the first-person singular imperfect form of hayah, "to be". Ehyeh is usually translated "I will be", since the imperfect tense in Hebrew denotes actions that are not yet completed (e.g. Exodus 3:12, "Certainly I will be [ehyeh] with thee.")
“And he said, Certainly I will be with you; and this shall be a token to you, that I have sent you: When you have brought forth the people out of Egypt, you shall serve God upon this mountain.” (Exodus 3:12 KJBPNV)
In medieval Jewish tradition they liked very much this form to talk about the Most High Creator of everything.
The phrase is also found in other world religious literature, used to describe the Supreme Being, generally referring back to its use in Exodus.
But it is also used just to indicate that God or somebody else would be or would be with some one or somewhere.
“stay in this land, and I will be with you and bless you, because I will give all these lands to you and to your descendants. I will fulfill the oath which I swore to Avraham your father—” (Genesis 26:3 CJB)
“ And I have brought them in, They have dwelt in the midst of Jerusalem, And they have been to Me for a people, And I am to them for God, In truth and in righteousness.” (Zechariah 8:8 YLT)
In appearance, it is possible to render YHWH (יהוה ) as an archaic third person singular imperfect form of the verb hayah (אהיה) "to be" meaning, therefore, "He is". It is notably distinct from the root El, which can be used as a simple noun to refer to the creator deity in general, as in Elohim, meaning simply "God" (or gods). This interpretation agrees with the meaning of the name given in Exodus 3:14, where God is represented as speaking, and hence as using the first person — ehyeh "I am". Other scholars regard the triconsonantal root of hawah (הוה) as a more likely origin for the name יהוה Yahuwah (Jehovah).
Dutch version / Nederlandstalige versie: Ik ben die ben Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה
Ik ben die ben Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה
Toen een devoot man op een berg wat geklommen en tot een goddelijk wezen vroeg wie Hij was gaf dat wezen als antwoord Ehyeh asher ehyeh (Hebreeuws: אהיה אשר אהיה)"Ik ben die ben" (of ik ben die zal zijn) en werd zo ook gekend onder de naam of titel "Ik ben". In vele Bijbelvertalingen kan men het vinden onder een vorm van "Ik zal zijn" of "Ik ben".
“ God sprak tot Moses: Ik ben: "Ik ben!" En Hij vervolgde: Dit moet ge aan de Israëlieten antwoorden: "Ik ben" zendt mij tot u!” (Exodus 3:14 Canis)
“En God sprak tot Mozes: IK ZAL ZIJN, DIE IK ZIJN ZAL; en Hij sprak: Aldus zult gij tot de kinderen Israëls zeggen: IK ZAL ZIJN heeft mij tot u lieden gezonden.” (Exodus 3:14 NLB)
Het woord Ehyeh wordt door vele rabbijnse geleerden beschouwd een eerste-persoonafleiding van het Tetragrammaton. Het Tetragrammaton is namelijk zelf afgeleid van dezelfde mondelinge wortel. Het kan aanzien worden als "ik ben dat ik". De King James Version of "Ik ben dat ik ben " Koning James versie van de Bijbel vertaalt het Hebreeuws als ben en gebruikt het als een eigennaam voor God.
“And God said unto Moses, "I AM THAT I AM." And He said, "Thus shalt thou say unto the children of Israel, ‘I AM hath sent me unto you.’"” (Exodus 3:14 KJ21) “And God said to Moses, I AM THAT I AM: and he said, Thus shall you say to the children of Israel, I AM has sent me to you.” (Exodus 3:14 KJBPNV)
De Aramese Targum Onkelos laat deze zinsnede onvertaald en wordt zo in de talmoed geciteerd (B. B. 73a).
Ehyeh is de eerste-persoon enkelvoud in de onvolmaakt tegenwoordige tijd van hayah, "te zijn". Ehyeh is gewoonlijk vertaald met "ik zal zijn", aangezien de onvoltooide tijd in Hebreeuws acties aanduidt die nog niet zijn vervolledigd (b.v. Exodus 3:12, "Zeker ik zal [ehyeh] met u zijn".)
“Maar hij zegt: omdat ik met jou zal zijn {Tussen #Ex 3:12 en #Ex 4:17 is een verband voelbaar tussen vormen van het werkwoord hajah(’zijn’) en de in #Ex 3:15 onthulde godsnaam jhwh (’die-er-zal-zijn’). Om dat verband zichtbaar en hoorbaar te houden, maakt dit gedeelte ‘de ENE’ plaats voor ‘DIE-ER-ZAL-ZIJN’.} en dit is voor jou het teken dat ík je heb gezonden: als je de gemeente hebt uitgeleid uit Egypte zullen jullie God dienen op déze berg!” (Exodus 3:12 NB)
In middeleeuwse Joodse traditie hield men er zeer veel van om zo over de Allerhoogste Schepper van alles te praten.
De zinsnede is ook in andere wereld godsdienstige literatuur gevonden, om het Opperste Wezen te beschrijven, algemeen terug gaande naar het gebruik in Exodus.
Maar het wordt eveneens gebruikt om aan te duiden dat God of iemand anders ergens zal zijn.
“ Vestig u in dit land, en Ik zal met u zijn en u zegenen; want aan u en uw geslacht zal Ik al deze landen geven, en Ik zal de eed, die Ik uw vader Abraham gezworen heb, gestand doen.” (Genesis 26:3 Canis)
“en zal hen binnen Jeruzalem brengen, in welks midden zij zullen wonen. Dan zullen zij mij ten volk, en zal ik hun ten God zijn in trouw en gerechtigheid.” (Zacharia 8:8 Lei)
Voor hen die "Ik ben die ben" of "Ik ben" willen aanschouwen als een naam kan het in verschijning mogelijk zijn dat YHWH of JHWH יהוה als een archaïsch derde persoon enkelvoud onvolmaakt tegenwoordige tijd van het werkwoord hayah "אהיה" een vertolking kan blijken om daarom "Hij is" te betekenen . Het is opmerkelijk onderscheiden van de wortel El, dat kan gebruikt worden zoals een eenvoudig substantief om te verwijzen naar de schepper God in het algemeen, als in Elohim, om eenvoudig "God" (of goden) te betekenen. Deze interpretatie gaat akkoord met de betekenis van de naam gegeven in Exodus 3:14, waar God als het spreken is vertegenwoordigd en daarom de eerste persoonsvorm gebruikt — ehyeh "ik ben". Andere geleerden beschouwen de triconsonantal wortel van hawah הוה tegenover אהיה als een waarschijnlijker oorsprong voor de naam יהוה (of drieklank: Yahuwah/ Jehovah).
YHWH / JHWH ("IK BEN HIJ DIE IS", "IK BEN WIE IS"? "IK BEN DIE BEN" of "IK BEN DIE IK BEN")
“ God sprak tot Moses: Ik ben: "Ik ben!" En Hij vervolgde: Dit moet ge aan de Israëlieten antwoorden: "Ik ben" zendt mij tot u!” (Exodus 3:14 Canis)
“En God sprak tot Mozes: IK ZAL ZIJN, DIE IK ZIJN ZAL; en Hij sprak: Aldus zult gij tot de kinderen Israëls zeggen: IK ZAL ZIJN heeft mij tot u lieden gezonden.” (Exodus 3:14 NLB)
Het woord Ehyeh wordt door vele rabbijnse geleerden beschouwd een eerste-persoonafleiding van het Tetragrammaton. Het Tetragrammaton is namelijk zelf afgeleid van dezelfde mondelinge wortel. Het kan aanzien worden als "ik ben dat ik". De King James Version of "Ik ben dat ik ben " Koning James versie van de Bijbel vertaalt het Hebreeuws als ben en gebruikt het als een eigennaam voor God.
“And God said unto Moses, "I AM THAT I AM." And He said, "Thus shalt thou say unto the children of Israel, ‘I AM hath sent me unto you.’"” (Exodus 3:14 KJ21) “And God said to Moses, I AM THAT I AM: and he said, Thus shall you say to the children of Israel, I AM has sent me to you.” (Exodus 3:14 KJBPNV)
De Aramese Targum Onkelos laat deze zinsnede onvertaald en wordt zo in de talmoed geciteerd (B. B. 73a).
Ehyeh is de eerste-persoon enkelvoud in de onvolmaakt tegenwoordige tijd van hayah, "te zijn". Ehyeh is gewoonlijk vertaald met "ik zal zijn", aangezien de onvoltooide tijd in Hebreeuws acties aanduidt die nog niet zijn vervolledigd (b.v. Exodus 3:12, "Zeker ik zal [ehyeh] met u zijn".)
“Maar hij zegt: omdat ik met jou zal zijn {Tussen #Ex 3:12 en #Ex 4:17 is een verband voelbaar tussen vormen van het werkwoord hajah(’zijn’) en de in #Ex 3:15 onthulde godsnaam jhwh (’die-er-zal-zijn’). Om dat verband zichtbaar en hoorbaar te houden, maakt dit gedeelte ‘de ENE’ plaats voor ‘DIE-ER-ZAL-ZIJN’.} en dit is voor jou het teken dat ík je heb gezonden: als je de gemeente hebt uitgeleid uit Egypte zullen jullie God dienen op déze berg!” (Exodus 3:12 NB)
In middeleeuwse Joodse traditie hield men er zeer veel van om zo over de Allerhoogste Schepper van alles te praten.
De zinsnede is ook in andere wereld godsdienstige literatuur gevonden, om het Opperste Wezen te beschrijven, algemeen terug gaande naar het gebruik in Exodus.
Maar het wordt eveneens gebruikt om aan te duiden dat God of iemand anders ergens zal zijn.
“ Vestig u in dit land, en Ik zal met u zijn en u zegenen; want aan u en uw geslacht zal Ik al deze landen geven, en Ik zal de eed, die Ik uw vader Abraham gezworen heb, gestand doen.” (Genesis 26:3 Canis)
“en zal hen binnen Jeruzalem brengen, in welks midden zij zullen wonen. Dan zullen zij mij ten volk, en zal ik hun ten God zijn in trouw en gerechtigheid.” (Zacharia 8:8 Lei)
Voor hen die "Ik ben die ben" of "Ik ben" willen aanschouwen als een naam kan het in verschijning mogelijk zijn dat YHWH of JHWH יהוה als een archaïsch derde persoon enkelvoud onvolmaakt tegenwoordige tijd van het werkwoord hayah "אהיה" een vertolking kan blijken om daarom "Hij is" te betekenen . Het is opmerkelijk onderscheiden van de wortel El, dat kan gebruikt worden zoals een eenvoudig substantief om te verwijzen naar de schepper God in het algemeen, als in Elohim, om eenvoudig "God" (of goden) te betekenen. Deze interpretatie gaat akkoord met de betekenis van de naam gegeven in Exodus 3:14, waar God als het spreken is vertegenwoordigd en daarom de eerste persoonsvorm gebruikt — ehyeh "ik ben". Andere geleerden beschouwen de triconsonantal wortel van hawah הוה tegenover אהיה als een waarschijnlijker oorsprong voor de naam יהוה (of drieklank: Yahuwah/ Jehovah).
Engelse versie / English version: I am that I am Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה
Hashem השם, Hebrew for "the Name"
In Judaism, the name and titels of God are more than a distinguishing title; they represent the Jewish conception of the divine nature, and of the relationship of God to the Jewish people and to the world.
Those who copied the scrolls were avare of their difficult but important part to keep all Names and titles and each word correct. To demonstrate the sacredness of the name and titles of God, and as a means of showing respect and reverence for them, the scribes of sacred texts treated them with absolute sanctity when writing and speaking them. The various titles for God in Judaism represent God as He is known, as well as the divine aspects which are attributed to Him.
Many are confused and take titles for names but the Tetragammaton YHWH stands for the only One Name (Jehovah/Yahweh) which is the only proper "name of God" in the Tanakh, in the sense that Abraham or Sarah are proper names by which you call a person. Whereas words such as Elohim (god, or authority), El (mighty one), Shaddai (almighty), Adonai (master), Elyon (most high), Avinu (our father), etc. are not names but titles, highlighting different aspects of YHWH, and the various roles which God has. This is similar to how someone may be called 'father', 'husband', 'brother', 'son', etc, but their personal name is the only one that can be correctly identified as their actual designation. In the Tanakh, YHWH is the personal name of the God of Israel, whereas other 'names' are titles which are ascribed to God.
Through the years it became the custom to speak about God as over the master or the "gentleman", for which in the Roman catholic (katholische) Church in the 4° Century agreed with the local rulers to put on a resemblance with the then most important god "Lord" as Baal also was named.
In the Judaisme, one chose the word "Master" or the Hebrew word for "Gentleman" Hashem above the word for "Bale" "Baal", "Lord" in English "Heer" in Dutch. Therefore we still would prefer to better use the word "Master" "Hashem" instead of "Lord" what refers to the idol Baal.
Halakha requires that secondary rules be placed around the primary law, to reduce the chance that the main law will be broken. As such, it is common Jewish practice to restrict the use of the word Adonai to prayer only. In conversation, many Jewish people, even when not speaking Hebrew, will call God "HaShem", השם, which is Hebrew for "the Name" (this appears in Leviticus 24:11).
"And the Yisra’ĕlite woman’s son blasphemed the Name (Hashem), and cursed. So they brought him to Mosheh. Now his mother’s name was Shelomith the daughter of Diḇri, of the tribe of Dan." (Leviticus 24:11 The Scriptures 1998+)
Many Jews extend this prohibition to some of the other titles for the Most High like:
Adonai (אֲדֹנָי) from adon "lord, owner",
`Elyon עליון ("supreme"),
Shaddai [ El Shaddai was therefore the "god of Shaddai"] (Shaddai was a late Bronze Age Amorite city on the banks of the Euphrates river, in northern Syria.)
Jews will add additional sounds to alter the pronunciation of a name when using it outside of a liturgical context, such as replacing the "h" with a "k" in names of God such as "kel" and "elokim".
While other names, or better titles, of God in Judaism are generally restricted to use in a liturgical context, HaShem is used in more casual circumstances.
HaShem is used by Orthodox Jews so as to avoid saying Adonai outside of a ritual context. For example, when some Orthodox Jews make audio recordings of prayer services, they generally substitute HaShem for Adonai; a few others have used Amonai. [Read more about this in: Stanley S. Seidner, "HaShem: Uses through the Ages". Unpublished paper, Rabbinical Society Seminar, Los Angeles, CA, 1987.] On some occasions, similar sounds are used for authenticity, as in the movie Ushpizin, where Abonai Elokenu [sic] is used throughout.
Those who copied the scrolls were avare of their difficult but important part to keep all Names and titles and each word correct. To demonstrate the sacredness of the name and titles of God, and as a means of showing respect and reverence for them, the scribes of sacred texts treated them with absolute sanctity when writing and speaking them. The various titles for God in Judaism represent God as He is known, as well as the divine aspects which are attributed to Him.
יברכך יהוה וישמרך
יאר יהוה פניו אליך ויחנך
ישא יהוה פניו אליך וישם לך שלום
יאר יהוה פניו אליך ויחנך
ישא יהוה פניו אליך וישם לך שלום
"May YHWH bless you and keep you; may YHWH cause his face to shine upon you and be gracious to you; may YHWH lift up his countenance upon you and grant you peace."
Many are confused and take titles for names but the Tetragammaton YHWH stands for the only One Name (Jehovah/Yahweh) which is the only proper "name of God" in the Tanakh, in the sense that Abraham or Sarah are proper names by which you call a person. Whereas words such as Elohim (god, or authority), El (mighty one), Shaddai (almighty), Adonai (master), Elyon (most high), Avinu (our father), etc. are not names but titles, highlighting different aspects of YHWH, and the various roles which God has. This is similar to how someone may be called 'father', 'husband', 'brother', 'son', etc, but their personal name is the only one that can be correctly identified as their actual designation. In the Tanakh, YHWH is the personal name of the God of Israel, whereas other 'names' are titles which are ascribed to God.
Through the years it became the custom to speak about God as over the master or the "gentleman", for which in the Roman catholic (katholische) Church in the 4° Century agreed with the local rulers to put on a resemblance with the then most important god "Lord" as Baal also was named.
In the Judaisme, one chose the word "Master" or the Hebrew word for "Gentleman" Hashem above the word for "Bale" "Baal", "Lord" in English "Heer" in Dutch. Therefore we still would prefer to better use the word "Master" "Hashem" instead of "Lord" what refers to the idol Baal.
Halakha requires that secondary rules be placed around the primary law, to reduce the chance that the main law will be broken. As such, it is common Jewish practice to restrict the use of the word Adonai to prayer only. In conversation, many Jewish people, even when not speaking Hebrew, will call God "HaShem", השם, which is Hebrew for "the Name" (this appears in Leviticus 24:11).
"And the Yisra’ĕlite woman’s son blasphemed the Name (Hashem), and cursed. So they brought him to Mosheh. Now his mother’s name was Shelomith the daughter of Diḇri, of the tribe of Dan." (Leviticus 24:11 The Scriptures 1998+)
Many Jews extend this prohibition to some of the other titles for the Most High like:
Adonai (אֲדֹנָי) from adon "lord, owner",
Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה (I am that I am),
El אל (deity),
Elah אֵלָה (awesome),
Eloah אלוהּ ("a god", as opposed to Allah meaning "The God" and in Aramaic (Elaha)),
Elohim אלהים ("He is the Power (singular) over powers (plural)") For these reasons many Trinitarians cite the apparent plurality of elohim as evidence for the basic Trinitarian doctrine of the Trinity. This was a traditional position but there are some modern Christian theologians who consider this to be an exegetical fallacy.
`Elyon עליון ("supreme"),
Roi (El Roi) “seeing". To Hagar, God revealed Himself as “The God Who sees".
Shaddai [ El Shaddai was therefore the "god of Shaddai"] (Shaddai was a late Bronze Age Amorite city on the banks of the Euphrates river, in northern Syria.)Shekhinah שכינה "Sakina سكينة" ( presence or manifestation of God which has descended to "dwell" among humanity)
Yah,YHWH Tzevaot (tzevaot or sabaoth: "hosts" or "armies", Hebrew: צבאות)
HaMakom המקום ("The Omnipresent" (literally, The Place)While other names, or better titles, of God in Judaism are generally restricted to use in a liturgical context, HaShem is used in more casual circumstances.
HaShem is used by Orthodox Jews so as to avoid saying Adonai outside of a ritual context. For example, when some Orthodox Jews make audio recordings of prayer services, they generally substitute HaShem for Adonai; a few others have used Amonai. [Read more about this in: Stanley S. Seidner, "HaShem: Uses through the Ages". Unpublished paper, Rabbinical Society Seminar, Los Angeles, CA, 1987.] On some occasions, similar sounds are used for authenticity, as in the movie Ushpizin, where Abonai Elokenu [sic] is used throughout.
Dutch version / Nederlandse versie: Hashem השם, Hebreeuws voor "de Naam"
Hashem השם, Hebreeuws voor "de Naam"
In judaïsme is de naam van God meer dan een onderscheidende titel; het vertegenwoordigt het Joodse ontstaan van de goddelijke natuur en van de verhouding van God naar de Joodse mensen en naar de wereld.
Om de heiligheid van de naam en titels van God te demonstreren en als een middel om respect en ontzag te tonen voor hen, behandelden de kopiisten van heilige teksten hen met absolute onschendbaarheid wanneer zij deze uitschreven of wanneer zij over die God Zijn Naam of titels spraken.
De verschillende titels voor God in judaïsme vertegenwoordigen God zoals Hij gekend is door zijn eigen openbaringen via de profeten en Schrift stellers evenals door de goddelijke aspecten die zijn toegeschreven aan Hem.
Het probleem met veel mensen is dat zij titels met een naam verwarren. Velen nemen een titel als naam terwijl er slecht één werkelijk Naam is. Voor die ene Naam staat in de Heilige Geschriften het Tetragammaton opgetekend YHWH welk het enige gepaste symbool is voor de "naam van God" in de Tanakh, in de zin dat Abraham of Sarah eigennamen zijn waardoor u een persoon noemt. Zo ook heeft de enige Ware God een Naam die Hij zelf kenbaar heeft gemaakt.
Terwijl woorden zoals Elohim (god of autoriteit), El (Machtige één), Shaddai (Almachtige), Adonai (beheerser, meester), Elyon (de Meest Hoge, de Allerhoogste), Avinu (onze vader), enz. niet namen zijn maar titels, die verschillende aspecten van YHWH naar voren halen en de verschillende rollen aanhalen die God heeft. Dit is gelijkaardig naar hoe iemand "vader", "echtgenoot", "broer", "zoon" kan genoemd worden, enz., maar hun persoonlijke naam is de enige die correct als hun eigenlijke aanwijzing kan geïdentificeerd worden.
In de Tanakh is YHWH Jehovah (Yahweh) de persoonlijke naam van de God van Israël, terwijl andere "namen" titels zijn die zijn toegeschreven naar God.
Doorheen de jaren is er de gewoonte gekomen om over God als de meester of heer te spreken, waarvoor in de Rooms katholische Kerk in de 4° Eeuw overeengekomen werd met de plaatselijke heersers om een gelijkenis op te stellen met de toen voornaamste god "Heer" zoals Baal ook werd genoemd. In het Judaisme verkoos men het woord "Meester" of het Hebreesuwe woord voor "Heer" Hashem boven het woord voor "Baal" "Lord" in het Engels "Heer" in het Nederlands. Daarom zou men nu nog steeds beter het woord "Meester" "Hashem" gebruiken in plaats van "Heer" te zeggen wat verwijst naar de afgod Baal.
Halakha vereist dat secundaire regels worden geplaatst rond de voornaamste wet, om zo de kans te verminderen dat de hoofdwet gebroken zal worden. Aldus is het zo een gemeenschappelijk Joods gebruik om het gebruik van de woord Adonai enkel te beperken tot het gebed.
In gesprek zullen vele Joodse mensen, zelfs wanneer zij geen Hebreeuws spreken, God "HaShem" noemen, die Hebreeuwse term voor "de Naam" is (opgetekend in Leviticus 24:11).
Vele Joden verlengen dit verbod naar sommige van de andere hier onder genoemde titels
Adonai (אֲדֹנָי) afkomstig van adon "landheer, eigenaar", Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה (Ik ben die ik ben), El אל (godheid/goddelijkheid), Elah אֵלָה (Ontzagwekkende),
Eloah אלוהּ ("een god", tegengesteld aan Allah betekenende "De God" en in het Aramees (Elaha)),
Elohim אלהים ("Hij is de Kracht (enkelvoudig) over krachten (meervoudig)")Om die reden halen de Trinitarians meestal duidelijk de meervoudigheid van elohim aan als bewijs voor hun doctrine van de Heilige Drievuldigheid of Drie-eenheid (Trinity). Dat was een traditionele positie maar er zijn ook enkele moderne Christelijke theologien die het een exegetische dwaling noemen
`Elyon עליון ("opperste"),
HaMakom המקום ("De Omnipresent" "Allomtegenwoordige" (letterlijk, De Ruimte)
Zo zullen Joden ook bijkomende geluiden toevoegen om de uitspraak van een naam te veranderen wanneer zij deze buiten een liturgische context gebruiken. Zo zullen zij de de "h" met een "k" vervangen in titels of namen van God zoals "kel" en "elokim".
Terwijl andere namen of beter titels van God in judaïsme algemeen beperkt worden in een liturgische context te gebruiken, is HaShem in meer ongedwongen omstandigheden gebruikt.
HaShem wordt door Orthodoxe Joden gebruikt om te vermijden Adonai buiten een rituele context te zeggen. Bijvoorbeeld wanneer sommige Orthodoxe Joden audioopnamen van gebeddiensten maken, vervangen zij algemeen HaShem voor Adonai; enkele anderen gebruiken Amonai . [Lees hier over meer in Stanley S. Seidner, "HaShem: Uses through the Ages". Unpublished paper, Rabbinical Society Seminar, Los Angeles, CA, 1987.] Bij sommige gelegenheden, zijn gelijkaardige geluiden voor authenticiteit gebruikt, als in de film Ushpizin , waar overal Abonai Elokenu [sic] is gebruikt.
Om de heiligheid van de naam en titels van God te demonstreren en als een middel om respect en ontzag te tonen voor hen, behandelden de kopiisten van heilige teksten hen met absolute onschendbaarheid wanneer zij deze uitschreven of wanneer zij over die God Zijn Naam of titels spraken.
De verschillende titels voor God in judaïsme vertegenwoordigen God zoals Hij gekend is door zijn eigen openbaringen via de profeten en Schrift stellers evenals door de goddelijke aspecten die zijn toegeschreven aan Hem.
Het probleem met veel mensen is dat zij titels met een naam verwarren. Velen nemen een titel als naam terwijl er slecht één werkelijk Naam is. Voor die ene Naam staat in de Heilige Geschriften het Tetragammaton opgetekend YHWH welk het enige gepaste symbool is voor de "naam van God" in de Tanakh, in de zin dat Abraham of Sarah eigennamen zijn waardoor u een persoon noemt. Zo ook heeft de enige Ware God een Naam die Hij zelf kenbaar heeft gemaakt.
יברכך יהוה וישמרך
יאר יהוה פניו אליך ויחנך
ישא יהוה פניו אליך וישם לך שלום
Terwijl woorden zoals Elohim (god of autoriteit), El (Machtige één), Shaddai (Almachtige), Adonai (beheerser, meester), Elyon (de Meest Hoge, de Allerhoogste), Avinu (onze vader), enz. niet namen zijn maar titels, die verschillende aspecten van YHWH naar voren halen en de verschillende rollen aanhalen die God heeft. Dit is gelijkaardig naar hoe iemand "vader", "echtgenoot", "broer", "zoon" kan genoemd worden, enz., maar hun persoonlijke naam is de enige die correct als hun eigenlijke aanwijzing kan geïdentificeerd worden.
In de Tanakh is YHWH Jehovah (Yahweh) de persoonlijke naam van de God van Israël, terwijl andere "namen" titels zijn die zijn toegeschreven naar God.
Doorheen de jaren is er de gewoonte gekomen om over God als de meester of heer te spreken, waarvoor in de Rooms katholische Kerk in de 4° Eeuw overeengekomen werd met de plaatselijke heersers om een gelijkenis op te stellen met de toen voornaamste god "Heer" zoals Baal ook werd genoemd. In het Judaisme verkoos men het woord "Meester" of het Hebreesuwe woord voor "Heer" Hashem boven het woord voor "Baal" "Lord" in het Engels "Heer" in het Nederlands. Daarom zou men nu nog steeds beter het woord "Meester" "Hashem" gebruiken in plaats van "Heer" te zeggen wat verwijst naar de afgod Baal.
Halakha vereist dat secundaire regels worden geplaatst rond de voornaamste wet, om zo de kans te verminderen dat de hoofdwet gebroken zal worden. Aldus is het zo een gemeenschappelijk Joods gebruik om het gebruik van de woord Adonai enkel te beperken tot het gebed.
In gesprek zullen vele Joodse mensen, zelfs wanneer zij geen Hebreeuws spreken, God "HaShem" noemen, die Hebreeuwse term voor "de Naam" is (opgetekend in Leviticus 24:11).
“ En daar de zoon van de Israëlietische de Naam verwenste en vervloekte, bracht men hem tot Moses. Zijn moeder heette Sjelomit, en was de dochter van Dibri uit de stam van Dan.” (Leviticus 24:11 Canis) "En de zoon van de Israëlische vrouw lasterde de Naam (Hashem) en vervloekte. Daarom brachten zij hem naar Mosheh. Nu was de naam van zijn moeder Shelomith de dochter van Dibri van de stam van Dan." (Leviticus 24:11 De Geschriften)
Vele Joden verlengen dit verbod naar sommige van de andere hier onder genoemde titels
Adonai (אֲדֹנָי) afkomstig van adon "landheer, eigenaar", Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה (Ik ben die ik ben), El אל (godheid/goddelijkheid), Elah אֵלָה (Ontzagwekkende),
Eloah אלוהּ ("een god", tegengesteld aan Allah betekenende "De God" en in het Aramees (Elaha)),
Elohim אלהים ("Hij is de Kracht (enkelvoudig) over krachten (meervoudig)")Om die reden halen de Trinitarians meestal duidelijk de meervoudigheid van elohim aan als bewijs voor hun doctrine van de Heilige Drievuldigheid of Drie-eenheid (Trinity). Dat was een traditionele positie maar er zijn ook enkele moderne Christelijke theologien die het een exegetische dwaling noemen
`Elyon עליון ("opperste"),
Roi (El Roi) “ziende". Tot Hagar openbaarde God zichzelf als “De God die ziet".
Shaddai [ El Shaddai was de "god van Shaddai"] (een late Brons tijd Amorite stad aan de oevers van de Euphrates rivier, in noord Syria.)
Shekhinah שכינה "Sakina سكينة" ( presence or manifestation of God which has descended to "dwell" among humanity)
Yah, YHWH Tzevaot (tzevaot or sabaoth: "gastheer", "optredende" or "legers", Hebrew: צבאות)
HaMakom המקום ("De Omnipresent" "Allomtegenwoordige" (letterlijk, De Ruimte)
Zo zullen Joden ook bijkomende geluiden toevoegen om de uitspraak van een naam te veranderen wanneer zij deze buiten een liturgische context gebruiken. Zo zullen zij de de "h" met een "k" vervangen in titels of namen van God zoals "kel" en "elokim".
Terwijl andere namen of beter titels van God in judaïsme algemeen beperkt worden in een liturgische context te gebruiken, is HaShem in meer ongedwongen omstandigheden gebruikt.
HaShem wordt door Orthodoxe Joden gebruikt om te vermijden Adonai buiten een rituele context te zeggen. Bijvoorbeeld wanneer sommige Orthodoxe Joden audioopnamen van gebeddiensten maken, vervangen zij algemeen HaShem voor Adonai; enkele anderen gebruiken Amonai . [Lees hier over meer in Stanley S. Seidner, "HaShem: Uses through the Ages". Unpublished paper, Rabbinical Society Seminar, Los Angeles, CA, 1987.] Bij sommige gelegenheden, zijn gelijkaardige geluiden voor authenticiteit gebruikt, als in de film Ushpizin , waar overal Abonai Elokenu [sic] is gebruikt.
Subscribe to:
Posts (Atom)