Het oh zo katholieke Polen begint nu vele jaren dan ons land de gevolgen te voelen van de verkeerde houding van de Katholieke Kerk tegenover priesters die jongeren misbruikten.
Uit nieuw onderzoek blijkt dat het kerkbezoek nergens ter wereld zo snel
achteruit boert als in Polen én dat de Poolse kerk voor het eerst
schadevergoeding moet betalen aan een slachtoffer van misbruik.
In 1980 ging nog meer dan de helft van de Polen regelmatig ter kerke,
in 1986 was dat gezakt tot een derde. Nergens ter wereld gaat het
kerkbezoek zo massief achteruit, concludeert het Pew Research Center.
Voor het ogenblik blijft Karol Wojtyla, alias paus Johannes-Paulus de Tweede nog steeds de belangrijkste Pool uit de wereldgeschiedenis genoemd. Toen hij in 2005 stierf, was er een hele generatie Polen opgegroeid die
hem en alleen hem als paus hadden gekend. De “Generatie JP2” wordt ze
genoemd. Bij hen en veel andere landgenoten was Wojtyla de man die met
zijn subtiele en dappere uitspraken mee had gezorgd voor de instorting
van het communisme, de terugkeer van de vrijheid in Polen en de
toetreding tot de Europese Unie. Redenen genoeg dus voor langdurige en
diepe dankbaarheid.
Maar de opvolger van JP2, de Duitser Joseph Aloisius Ratzinger, bleek met zijn hang
naar uiterlijk vertoon niet meteen populair in Polen. De Generatie JP2
bleef haar idool trouw en ging niet massaal achter de nieuwe paus aan
marcheren.
Ook de huidige paus Franciscus I is geen onverdeeld
succesnummer in Polen.
De clerus is er verdeeld langs progressieve en
conservatieve krijtlijnen.
De progressieve vleugel, traditioneel sterk in universiteitsstad
Krakau, draagt de eenvoudige paus een warm hart toe. Maar de
conservatieven, met aloud bolwerk Torun, zeggen openlijk dat deze paus
een fout begaat door waarden als eenvoud, nederigheid en dienstbaarheid
centraal te stellen.
Liever houden de conservatieven vast aan het idee van een machtige en
sturende kerk waar noch binnen de eigen rangen, noch bij de gelovige
kudde twijfel wordt gezaaid. Die gelovige kudde ziet die tweespalt en
houdt er niet van. Bewijs? Ondanks de teruglopende cijfers voor
kerkbezoek, noemt volgens Pew Research Center 93 procent van de Polen
zich katholiek. De kloof tussen individueel geloof en de kerk als
instituut is kilometers diep.
De resultaten van het onderzoek raken uitgerekend bekend terwijl de
bioscopen vol lopen voor ‘Kler’. De film gooit een bom op de kerk en de
Poolse samenleving in haar geheel. Onder de slogan “Niets menselijks is
hen vreemd” toont ‘Kler’ priesters die zich te buiten gaan aan wodka,
financieel gewin, minnaressen en misbruik van kinderen. Nu ook in België
te zien.
In het openingsweekend ging maar liefst een miljoen Polen ‘Kler’
bekijken. Dat is meer dan één Pool op veertig.
Er zitten heel wat hilarische scènes in ‘Kler’. Zo zie je een vrouw
handenwringend en huilend haar biecht afleggen terwijl de priester aan
de andere kant van het luikje stomdronken in slaap is gevallen. Wanneer
een minnares van een priester meldt dat ze zwanger is, vraagt de man
nurks waarom ze geen voorbehoedsmiddelen heeft gebruikt, waarop de jonge
vrouw antwoordt: “Dat laat mijn katholieke geloof niet toe.”
Het zijn scènes waarbij de hele zaal schuddebuikt van het lachen,
lachjes van herkenning vaak. Maar later in de film gaat het om
grootschalige fraude en over kindermisbruik en dan kan je in de cinema
een speld horen vallen.
Men kan indenken dat de Poolse Katholieke Kerk niet blij is met deze kritische film. Zoals de Kerk ook vroeger in Vlaanderen een ban over boeken en films uitsprak heeft zij nu ook deze film in de ban geslagen.
Ook binnen de nationalistische, katholieke regering van ‘Recht en
Rechtvaardigheid’ valt de film slecht. De onderminister van Justitie
noemde ‘Kler’ “een laffe aanval op de kerk”. De CEO van de openbare
omroep, die trouw aan de leiband van de regering loopt, zei dat hij
regisseur Wojtech Smarzowski “zeker niet zal feliciteren”.
Zoals meestal doet zulk een nieuwsgierig makende antireclame de interesse voor de film niet dalen maar draagt deze bij tot het publieke succes van
de film.
Regisseur Smarzowski brengt met deze film niet zijn eerste kritische kijk op Polen. Hij draaide eerder al gesmaakte films over corruptie bij de
politie en over het soms kille, alcoholische, rauwe huwelijksleven van
sommige Poolse gezinnen.
Met ‘Kler’ viel hij trouwens in de prijzen bij het gerenommeerde
filmfestival van Gdynia. En zo toont de heisa over ‘Kler’ nog maar eens
aan hoe diep verdeeld het huidige Polen is en hoe fel de cultuurstrijd
tussen rechts en progressief-liberaal woedt.
Looked at by Marcus Ampe from a Christian viewpoint.
De wereld bekeken vanuit een Christelijke visie door Marcus Ampe
Monday 22 October 2018
Felle cultuurstrijd tussen rechts en progressief-liberaal, conservatief en progressief Katholiek Polen
Wednesday 17 October 2018
Belofte voor 2018-2019
In het voorgaande academisch jaar is er misschien niet zo veel gepost op dit platform, maar nog minder op mijn eigen Ruimte (Marcus Ampe's Space).
in het seizoen 2017-2018 heeft mijn hoofd en mijn "pen" niet stil gestaan. Op heel wat religieuze platforms heb ik mijn woorden wel laten vloeien, waardoor ik dan ook minder tijd had voor mijn eigen persoonlijke blogs.
Het is mij opgevallen dat hier, zo wel op WordPress, ik uit vergetelheid meerdere artikelen ongepubliceerd heb gelaten. Voor dit komende seizoen heb ik dan besloten om deze in de vergeethoek geraakte artikelen toch te publiceren. Ook Instagram is totaal in de vergetelheid geraakt betreft het publiceren, maar net voor het bekijken van anderen hun mooie prenten, foto's en video's, welke ik dan ook kon 'taggen' of 'liken'. Ik moet toegeven op Instagram heb ik al heel wat mooie dingen kunnen zien, waarvan ik nog niet geleerd heb hoe ik deze met anderen kan delen. (Iemand mag mij daar steeds bij helpen - ook voor het delen van video's op mijn Instagram account.) Op dat platform zit ik nog in 1992 ... maar hoop daar vandaag nog verandering in te brengen, door over te gaan naar foto's uit 2006.
Vergeef mij mijn vergeetachtigheid en mijn verstrooidheid en vindt tussen de nieuwere artikelen ook die oudere die ergens in een hoekje waren achter gelaten.
Sommigen willen niet zo graag herinnerd worden aan het verleden anderen doen gewoon de moeite niet om even terug te kijken of na te gaan wat er in het verleden gebeurde. Maar dat verleden kan heel kostbaar zijn aan nuttige gegevens om in de toekomst niet zulke stommiteiten te laten gebeuren. Men hoort lessen te trekken uit dat verleden.
Zoals voorheen al gezegd kunnen wij best van het verleden enkel dat goede herinneren en datgene wat ons tot onderricht kon zijn, ook al mocht het op dat ogenblik niet zo prettig zijn te ervaren. Steeds kunnen wij best de goede tijden laten primeren boven de minder goede. Maar om de goede tijden uit de slechte te halen moeten wij ze ook als dusdanig kunnen erkennen.
Mijn voornemen (en belofte) is dit seizoen met wat meer regelmaat ook hier weer (meer) artikelen te plaatsen en de niet geplaatste artikelen te publiceren.
Ook al mogen die vergeten artikelen al wat ouder zijn hoop ik toch dat ze nog interessant leesvoer mogen aanbrengen.
Veel leesplezier.
+
Lees ook:
in het seizoen 2017-2018 heeft mijn hoofd en mijn "pen" niet stil gestaan. Op heel wat religieuze platforms heb ik mijn woorden wel laten vloeien, waardoor ik dan ook minder tijd had voor mijn eigen persoonlijke blogs.
Het is mij opgevallen dat hier, zo wel op WordPress, ik uit vergetelheid meerdere artikelen ongepubliceerd heb gelaten. Voor dit komende seizoen heb ik dan besloten om deze in de vergeethoek geraakte artikelen toch te publiceren. Ook Instagram is totaal in de vergetelheid geraakt betreft het publiceren, maar net voor het bekijken van anderen hun mooie prenten, foto's en video's, welke ik dan ook kon 'taggen' of 'liken'. Ik moet toegeven op Instagram heb ik al heel wat mooie dingen kunnen zien, waarvan ik nog niet geleerd heb hoe ik deze met anderen kan delen. (Iemand mag mij daar steeds bij helpen - ook voor het delen van video's op mijn Instagram account.) Op dat platform zit ik nog in 1992 ... maar hoop daar vandaag nog verandering in te brengen, door over te gaan naar foto's uit 2006.
Vergeef mij mijn vergeetachtigheid en mijn verstrooidheid en vindt tussen de nieuwere artikelen ook die oudere die ergens in een hoekje waren achter gelaten.
Sommigen willen niet zo graag herinnerd worden aan het verleden anderen doen gewoon de moeite niet om even terug te kijken of na te gaan wat er in het verleden gebeurde. Maar dat verleden kan heel kostbaar zijn aan nuttige gegevens om in de toekomst niet zulke stommiteiten te laten gebeuren. Men hoort lessen te trekken uit dat verleden.
Zoals voorheen al gezegd kunnen wij best van het verleden enkel dat goede herinneren en datgene wat ons tot onderricht kon zijn, ook al mocht het op dat ogenblik niet zo prettig zijn te ervaren. Steeds kunnen wij best de goede tijden laten primeren boven de minder goede. Maar om de goede tijden uit de slechte te halen moeten wij ze ook als dusdanig kunnen erkennen.
Mijn voornemen (en belofte) is dit seizoen met wat meer regelmaat ook hier weer (meer) artikelen te plaatsen en de niet geplaatste artikelen te publiceren.
Ook al mogen die vergeten artikelen al wat ouder zijn hoop ik toch dat ze nog interessant leesvoer mogen aanbrengen.
Veel leesplezier.
+
Lees ook:
- Vergeten artikels
- Tijd
- Vijf jaar en ouder.
- Het verleden zo strak op je borst klemmen dat het je armen te vol laat te om het heden te omhelzen
- Laat gisteren niet te veel gebruiken van vandaag
- Zekerheid van het verleden
- Reflectie voor 8 Juli – Verleden in de rug
- Voorbij het verleden
- Reflectie voor 12 Juli: Terugkopen van verleden
- Niet te bepalen wat er op je afkomt
- Gevangene van je verleden of pionier van je toekomst
- Verleden, heden, toekomst, lessen en volhouden
- Mogelijkheid om het verleden af te sluiten
- Laat gaan wat was
- Opbouw van verleden naar toekomst
- Leg de afstand af
- Gelukkig is de persoon die weet wat te onthouden van het verleden
- Christelijke Overdenking: Kijk naar vandaag
Tuesday 21 August 2018
Can a state create a church
Normally one would think a state can not create a church, but in the Ukraine this year the country may see the formation of the Ukrainian Orthodox Church of
the Kiev Patriarchate (UOC-KP) headed by a self-proclaimed leader named
Patriach Filaret Denisenko becoming to be accepted by the
Ecumenical Patriarch Bartholomew of Istanbul (formerly Constantinople) who is been asked as first among equals (primus inter pares) primarily for historic reasons (because Constantinople, before its takeover by Turks in 1453, was the centre of Orthodox Christianity) to accept this new church.
> Preceding:
Ecumenical Patriarch Bartholomew of Istanbul (formerly Constantinople) who is been asked as first among equals (primus inter pares) primarily for historic reasons (because Constantinople, before its takeover by Turks in 1453, was the centre of Orthodox Christianity) to accept this new church.
Russian Patriarch Kirill, speaking in Moscow at the celebrations of the 1030th
anniversary of Vladimir’s baptism of Rus, warned against attempts by
secular authorities in Ukraine to interfere with church affairs or to
split the historic church.
Orthodox
faithful inside Ukraine, both ethnic Russians and ethnic Ukrainians,
see the plans of Poroshenko’s government and Denisenko as an illegal
assault on their tradition and religious heritage. In addition, some
deputies in the Ukrainian Rada (Parliament) have warned that there could
be “bloody consequences” if the properties of the UOC-MP are
confiscated and its members forced to join a new church.
According
to the historical record, the Baptism of Kievan Rus by Vladimir had the
support and participation of the Greek Church in Constantinople, then
the official church of the Eastern Roman Empire, later known as
Byzantium. The first Orthodox bishops and metropolitans (equivalent to
Western archbishops) in Russia were Greeks from Constantinople who got
their “apostolic succession” from Christ’s disciples.
The
petition to Ecumenical Patriarch Bartholomew to approve the invention
of a new “united” Ukrainian church that eliminates the UOC-MP would
violate this sacred apostolic succession, says the Moscow Patriarchate.
The UOC-MP has also protested that neither Poroshenko nor the Rada are
empowered to ask Bartholomew to change the church’s organization in
Ukraine.
“The strength of the Russian Orthodox Church and its Ukrainian sister UOC-MP lies in the apostolic succession, which the current Ukrainian government can neither provide nor imitate,”
the Russian Orthodox
Church’s spokesman said.
“The state cannot `create’ a church, nor should it aspire to do it. But this is exactly what the Ukrainian authorities are trying to do, urging the Ukrainian Orthodox Church to merge with Denisenko’s entity and asking from the ecumenical Patriarch in Constantinople an autocephalous status for this new `united’ Ukrainian church of their own invention.”
“This initiative is an abuse of power, an interference of state into church affairs,”
UOC-MP’s the spokesman said.
The
UOC-MP has remained the only public organization in Ukraine which still
legally has the word “Moscow” in its name, and for millions of
Ukrainian citizens, ethnic Russians or not, any kind of legal linkage to
Russia is still valued.
Ukraine Poroshenko-Denisenko plan to form independent Orthodox church in Ukraine
Ukraine Poroshenko-Denisenko plan to form independent Orthodox church in Ukraine
In the Ukraine we may find Patriach Filaret (born Denisenko) a former cleric of the Moscow
Patriarchate, who left the Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate (UOC-MP) in 1992 following the collapse of the
Soviet Union. He had lost an ecclesiastical election and tried to form
his own church, the Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate (UOC-KP) and therefor he became excommunicated. His church is not
recognized by any of the other members of the international community of
Orthodox churches.
Now the Poroshenko government, formed in the beginning of the civil war that followed the U.S.-backed 2014 bloody coup in the “Euromaidan” uprising, is favouring the split-off of the traditional church by the anti-Moscow church known as the Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate (UOC-KP)
They have called on Ecumenical Patriarch Bartholomew in Istanbul to remove the authority of the Moscow Patriarchate and recognize a new, single independent Orthodox church in Ukraine, severing all ties to Moscow.
Now the Poroshenko government, formed in the beginning of the civil war that followed the U.S.-backed 2014 bloody coup in the “Euromaidan” uprising, is favouring the split-off of the traditional church by the anti-Moscow church known as the Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate (UOC-KP)
They have called on Ecumenical Patriarch Bartholomew in Istanbul to remove the authority of the Moscow Patriarchate and recognize a new, single independent Orthodox church in Ukraine, severing all ties to Moscow.
The
single church in the Poroshenko-Denisenko plan would carry the UOC-KP
name with the authority, according to Denisenko, to seize all churches,
temples, chapels, monasteries and other properties belonging to the
UOC-MP.
It
would mean dispossessing the historic UOC-MP, which has direct
“apostolic” continuity with the 1030-year-old original Kievan church and
Christianity in the Eastern Roman empire, once brought there by
Christ’s own disciples. UOC-MP said they would not pray in church
together with the excommunicated Denisenko.
Tuesday 24 July 2018
Evangelicalism in France on the rise
It looks like Evangelicalism in France is on the rise, a study by the National Council of Evangelicals in France (CNEF) has found.
The study reported by Evangelical Focus shows around 35 new evangelical churches were opened in France last year or three a month.
France is an overwhelmingly Catholic country, with an estimated 56 per cent of the population having been baptised. Some of the cities may still have very conservative priests and institutions who do not allow people in their churches with bare arms and legs. (Two years ago I was sometimes considered to naked to enter a church but not enough naked to walk on the beach.) In some cities you also can see nuns and priests still clothed in their long dresses and nuns with covered heads. But for the amount of citizens who go to the Catholic church it seems the youngsters are not so much interested in that Catholic faith. The Catholic Church suffers from an aging and over-stretched priesthood and a shortage of vocations, and weekly mass-going is estimated at only around six per cent, which is much more than in Belgium.
The protestant church seems to be more attractive to many youngsters because they offer services with lots of entertainment.
There are around 650,000 evangelical Christians in France, around a third of all Protestants, and according to CNEF study the numb has increased tenfold in the last 60 years.
The study reported by Evangelical Focus shows around 35 new evangelical churches were opened in France last year or three a month.
France is an overwhelmingly Catholic country, with an estimated 56 per cent of the population having been baptised. Some of the cities may still have very conservative priests and institutions who do not allow people in their churches with bare arms and legs. (Two years ago I was sometimes considered to naked to enter a church but not enough naked to walk on the beach.) In some cities you also can see nuns and priests still clothed in their long dresses and nuns with covered heads. But for the amount of citizens who go to the Catholic church it seems the youngsters are not so much interested in that Catholic faith. The Catholic Church suffers from an aging and over-stretched priesthood and a shortage of vocations, and weekly mass-going is estimated at only around six per cent, which is much more than in Belgium.
The protestant church seems to be more attractive to many youngsters because they offer services with lots of entertainment.
There are around 650,000 evangelical Christians in France, around a third of all Protestants, and according to CNEF study the numb has increased tenfold in the last 60 years.
Subscribe to:
Posts (Atom)