Hijme Stoffels stelt vast dat in het protestantse volksdeel onmiskenbaar tendensen van evangelicalisering zich aftekenen, zonder dat er sprake van is dat deze een overheersende plaats krijgen. Miranda Klaver wijst in dat kader op interkerkelijke netwerkorganisaties als de Alpha-cursus, Willow Creek en New Wine. De grote evangelicale kerken ontwikkelen zich volgens haar in de richting van ’servicecentra’ voor verschillende doelgroepen op de religieuze markt. Vooral in de grote steden zijn veel nieuwe initiatieven te zien. De verwachting voor groei van de evangelicale beweging in de toekomst is ook volgens haar echter bescheiden.
Het aantal leden van migrantenkerken (oftewel niet-westerse allochtonen) bedraagt naar schatting 842.000, zo stellen Jorge E. Castillo Guerra en Moniek Steggerda. Het is volgens hen te verwachten dat hun aantal de komende jaren toeneemt. Een belangrijke vraag voor de toekomst is in hoeverre de kerkelijke participatie van allochtone christenen een instrument kan zijn bij een succesvolle integratie van allochtonen in de Nederlandse samenleving. „Juist om die laatste reden is er vanuit politiek Den Haag de laatste tijd meer belangstelling voor deze groep.”
Volgens John van Schaik kunnen voorgangers in de traditionele kerken nog maar slecht uit de voeten met het esoterisch christendom, zo schrijft hij in een bijdrage over deze groep. Universiteiten laten dit onderwerp liggen in het curriculum. Toch neemt de belangstelling voor deze gnostische wijsheidsleer toen binnen het traditionele christendom. „Gelovigen verlaten de kerk niet, maar proberen de nieuwe kennis te integreren in het traditionele geloof.”
> Religie verdwijnt én verschijnt opnieuw
No comments:
Post a Comment