Voor een lange tijd is er een oneigenlijk onderscheid tussen Israël en de kerk. In een artikel van John Gay, geplaatst door Elle wordt vermeld dat deze fout is gebeurd om twee redenen: (1) Mensen hebben terecht het Bijbels onderscheid tussen Jood en heiden opgemerkt, maar dan dachten ze ten onrechte dat Israël tegelijk Jood is en de kerk gelijk is aan Gentile (niet-Jood). Dus het woordje voor heiden sloeg dan ook op de Christenen volgens hen. Zowel Israël en de kerk bevatten zowel Joden en heidenen, en het onderscheid tussen Jood en heiden is niet gelijk aan een onderscheid tussen Israël en de kerk.
(2) Wanneer ze spreken over het onderscheid tussen de kerk en Israël, hebben mensen gefaald het nodige onderscheid te maken tussen het nationale Israël en het overblijfsel Israël. Restant Israël is een geestelijk lichaam, nationale Israël is dat niet.
Gentile believers of heidense/christen gelovigen zijn geënt in overblijfsel Israël, waarvan de heilige wortel de Messias is. De heidense gelovigen hebben de plaats ingenomenvan de Joden die niet geloofd hebben, maar niet-Joden als geheel hebben de Joden als geheel niet vervangen. Slechts een deel van Israël is verhard geworden (Romeinen 11:25). En God is in staat om Joden terug in overblijfsel Israël en de kerk te enten als ze geloven (Romeinen 11:23).
Het juiste begrip van Israël en de Kerk is geen vervangingstheologie noch scheidingstheologie. De Kerk heeft het nationale Israël niet vervangen. Nationale Israël was nooit een geestelijk lichaam van mensen, maar slechts een natie van geredden en niet verlosten, net als andere naties. En God heeft een toekomstige programma van profetie te vervullen voor die natie. Noch heeft de Kerk het overblijfsel Israël vervangen. Paulus beschouwde zichzelf als een deel van het overblijfsel Israël (Romeinen 11:1-5), onderdeel van Christus (Romeinen 9:3), en een deel van de Kerk (Efeziërs 5:29-30). Dit toont aan dat de Kerk, het Lichaam van Christus en overblijfsel Israël synoniem zijn.
Daarom staat de kerk niet los van overblijfsel Israël. De Kerk is overblijfsel Israël. Door het geloof in Christus, zijn heidense gelovigen niet langer uitgesloten van het burgerschap in Israël, noch uit de convenanten van de belofte (Efeziërs 2:12). Ze zijn geënt in de Kerk, een olijfboom natuurlijk voor joodse mensen, maar onnatuurlijk voor heidenen. Het is om deze reden dat Paulus zijn heidense lezers vermaant niet te arrogant over hun lidmaatschap binnen de kerk te zijn(Romeinen 11:20).
> A Different Perspective on the Church and Israel
No comments:
Post a Comment