Thursday 22 July 2010

Waarom vast houden aan het kruisbeeld

Sinds de polemiek rond het verplicht weghalen van de kruisbeelden in openbare gebouwen in Italië, dat werd aanschouwd als een van de meest Katholieke landen, is er over de gehele wereld een reactie gekomen die niet te stuiten lijkt.

20 landen hebben zich nu reeds officieel tegen het verbannen van het kruisbeeld. Zij hebben het met Italië in verdediging van het kruisbeeld genomen.

Men kan natuurlijk aanbrengen dat er vrijheid van meningsuiting moet zijn en dat iedereen godsdienstige of andere symbolen moet kunnen dragen en ophangen. Ook de directeur van het Europese Centrum voor Wet en Gerechtigheid, een Straatsburg-Gebaseerde NGO, die zich toe legt op de vrijheid van eredienst en gedachte, vindt dat deze steun vermoedelijk  als een toepassing van deze strategie moet begrepen worden. Europa kan de toekomst niet tegemoet zien door het afzien van Christus niet aan te durven. er wordt echter vergeten dat ook al is dit kruis voor velen het symbool van het Christendom, dat het eigenlijk een heidens beeld is dat door de eeuwen heen in de Christelijkheid geïnfiltreerd is en bij een bepaalde groep in het Christendom als het ware een 'status' symbool is geworden van erkentelijkheid. Maar wie is men eigenlijk erkentelijk? Historisch staat het vast dat Jezus niet aan zulk een kruis, zoals het in veel Renaissance schilderijen wordt afgebeeld, is gestorven. Het is van oudsher het heidens teken voor de god Tamuz, de god van het kwaad. Jezus werd wel aanschouwd als een vertegenwoordiger van het kwaad. Hij werd aanzien als een gevaarlijke bedreiging. Maar al werd hij veroordeeld tot de dood als moordenaar, werd hij op de door de Romeinen , voor die tijd, meest menselijke manier om het leven gebracht. De Romeinen verkozen de moordenaars en grote misdadigers het leven te beroven door hen op te hangen aan een paal. Zo werd ook Jezus aan een houten stok gekruisigd. Jezus stierf aan de martelpaal voor onze zonden. En het is begrijpelijk dat wij als Christenen hiervoor erkentelijk willen zijn. Maar hoeven wij daarom overal symbolen van die martelpaal op te hangen? Wie zou het in zijn hoofd halen indien een geliefde van hem verongelukt is, een afbeelding of een beeltenis van dat wrak op te hangen aan de muur, of op kasten te plaatsen, of overal ten toon te spreiden? Gaat men daar mee werkelijk zijn liefde kunnen betonen voor die overleden persoon?
Zo ook meet Christus Jezus. Indien wij hem werkelijk lief hebben moeten wij geen beeltenis van zijn martelpaal overal rond dragen of overal ten toon spreiden. Beter kunnen wij doen wat die persoon graag had dat wij zouden doen. en Jezus hield er aan dat de mensen hem zouden volgen. Wat in houdt dat zij zouden doen wat de Vader van hen verlangt. Dat zij God zouden eren en loven en niet een ovf andere mens, ook hem niet. Jezus gaf meermaals te kennen dat de genezenen niet hem moesten bedanken of aanbidden, maar wel zijn Vader, die in de hemel is.
Wij kunnen Jezus' offerdaad naar waarde nemen door aandacht te schenken aan het Woord van Jezus zijn Vader, die ook onze Vader is en Schepper van hemel en aarde is. Indien wij de Bijbel als symbool zouden nemen zou meer verantwoord zijn dan het teken van een tegenstander van God, die door velen vroeger ook werd aanbeden als een god. Laten wij het teken van de god Tamuz ter zijde leggen en ons concentreren op het ware symbool van de verlossing, het Lam van God, en deze Jezus na volgen door zijn voorbeeld op te volgen en te kiezen voor die Ene Ware God, Jehovah ons Aller Vader.

No comments:

Post a Comment