Op 12 en 13 oktober bracht Ingrid Betancourt een bezoek aan Nederland. Ze werd door diverse media geïnterviewd. Op dinsdagavond 12 oktober 2010 was Ingrid Betancourt te gast in het programma van Pauw & Witteman. Zij was naar Amsterdam gekomen voor de promotie van de vertaling van haar boek "Ook aan de stilte komt een eind".
Het langverwachte verhaal van Ingrid Betancourt verscheen op dinsdag 28 september 2010 in de Nederlandse vertaling bij Uitgeverij Balans. Voor het eerst kunnen Nederlandstaligen het verhaal van Ingrid Betancourt zelf over haar ontvoering en de daaropvolgende zeseneenhalf jaar gevangenschap in de Colombiaanse jungle lezen in hun eigen taal. De lessen die ze te bieden heeft - in moed, vastberadenheid en menselijkheid - zijn van grote waarde.
NRC Handelsblad schreef op vrijdag 24 september:
'Het is een uniek egodocument waarin de waanzin van het Colombiaanse conflict op pregnante wijze tot uiting komt. Natuurlijk is het achteraf geschreven, natuurlijk geeft het boek alleen haar visie weer. Maar het verschaft de lezer een aangrijpend inzicht in de realiteit van zes jaar gevangenschap. Het is een boek over eenzaamheid en vechtlust van een vrouw die in een context van isolatie en wreedheid moet overleven door voor zichzelf te kiezen - maar die tegelijk haar menselijkheid weet te bewaren.'
De Colombiaanse kandidaat van de Groene Zuurstof Partij, politicus van Franse afkomst, Mw. Betancourt werd in februari 2002 door de Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia of FARC, een linkse guerrillagroep gevangen genomen. Zij werd een belangrijke bezitting in de decennium-lange onderhandelingsoorlog van de groep met de Colombiaanse regering , maar als een lid van de elite van het land, werd zij ook met bruutheid en verachting door haar gevangennemers, vele van hen arme jonge boeren, behandeld.
Mw. Betancourt, nu 48, is er nu toe gekomen om deze verschrikkelijke ervaring van haar af te schrijven. Zij slaagt er in om een ongecompliceerde kroniek van haar beproeving te schrijven en beschrijft de vernederingen, geest-verlammende dagelijkse routine waaraan zij werd onderworpen evenals haar inspanningen om te ontsnappen en de straf zij diende te ondergaan toen zij opnieuw werd gevangen genomen. Maar als men de details van angst honger, ziekte, misbruik, verveling, uitzichtloosheid en lichamelijk lijden verzamelt over 528 bladzijden zo nemen ook hun macht en intensiteit toe.
Door haar tochten bleef de groene politicus in verwondering staan voor de natuur van de jungle. Hoe die zo perfect werkte en in welke mate de dieren speciale eigenheden hadden.
Relaties tussen drie Amerikaanse gijzelaars en Mw. Betancourt bleken niet zo makkelijjk te verlopen. Op vlak van godsdienstig geloof ging zij wel een band aan met één van hen, Marc Gonsalves. ook al probeerde de FARC haar te ontmenselijken lukte hen dit niet. zij kon het volhouden door "liefde". Ingrid Betancourt zei: "Er is een simpele wereld waarin je veel kunt uitleggen wat ons overkomt. Die wereld is liefde." Het was de liefde voor haar kinderen waar Betancourt zich aan kon vastklampen. En de liefde van God. "Ik geloof in God, dus liefde voor mijn God," hield haar staande. "Ik snapte wel niet waarom dit me was overkomen maar ik kon er lering uit trekken. Ik kwam tot de conlsuie dat ik van het kwade iets goeds kon maken."
"Als ik boeken kreeg in de jungle was ik heel blij. Ik las Harry Potter. Ik heb er van genoten. En ik had de Bijbel, dat was het meest bijzondere. Ik zal niet zeggen dat ik religieus ben geworden, maar mijn relatie met God is erg sterk. Ik ben gezegend dat ik hierdoor vragen beantwoord kreeg. In zo'n situatie als de mijne ga je denken over dingen waar je nooit over nadenkt. Ik dacht nooit na over mijn geloof, ik deed het omdat mijn ouders het deden. Maar in de jungle vroeg ik me af of ik echt ging geloven. Bij het lezen van de Bijbel rezen er vele vragen. Ik kwam tot de conclusie dat het niet mogelijk was dat het [de Bijbel, red.] niet waar was. De relatie die ik met God heb ontwikkeld was erg belangrijk voor me."
Betancourt zegt dat ze in de jungle besloot om haar gijzelnemers te vergeven. "Ik nam het besluit heel rationeel. Ik wilde geen verbitterd persoon worden, vol haat en wraakgevoelens. Dat zou een keten zijn. Haat is een gevangenis."
"Er blijven littekens. Ik ben nog voor veel dingen bang. Ik heb moeite om mensen te vertrouwen. Deuren moeten altijd dicht. Ik had zes jaar lang geen privacy, dus deuren sluiten is belangrijk voor me."
Dat weerhoudt haar er ook van in Colombia te gaan wonen. Ze verdeelt haar tijd nu tussen de VS en Frankrijk. "Ik hou van mijn land, van de mensen in mijn land", zegt ze zichtbaar aangeslagen. "Maar ik heb diepe wonden. Dat heeft zijn tijd nodig."
Ook haar oude beroep heeft ze vaarwel gezegd. "Ik vind het niet leuk meer. Politiek brengt het slechtste in mensen naar boven en ik wil gelukkig zijn. Er zijn zo veel andere manieren waarop je je land kunt dienen en helpen. Misschien wil ik ooit wel weer, maar nu is niet het moment."
Vara video: Ingrid Betancourt bij Pauw & Witteman
No comments:
Post a Comment