Godshope.net/forum waarin ik inga op een gespreksonderwerp van deze week over de ingesteldheid van de mens en de uitwerking er van.
Han Ester heeft het over zijn relatie met God in het Nederlands Dagblad. "Het is niet anders dan als pure genade aan te duiden dat ik al als kind besefte dat ik een persoonlijke band met God had, dat ik mijn verlangen naar onbezorgd plezier in het leven aan God en aan Jezus Christus kon voorleggen. Ik voelde dat het legitiem was om al dat bedrukkende van school, van de voortdurend oordelende en veroordelende mensen om mij heen en van de terneerdrukkende verhalen van W.G. van de Hulst en de zijnen simpelweg opzij te schuiven en mij als een kind van God te beschouwen van wie God wilde dat het gelukkig zou zijn en het leven als iets heerlijks zou ervaren.
Ik kan deze genade in mijn leven niet met gangbare psychologische inzichten verklaren. Wel besef ik dat het gegeven dat ik aangesproken werd door het leven van de dieren die wij thuis hadden en door de bloemen in onze kleine achtertuin een grote rol heeft gespeeld. Ook daarin vermoed ik de hand van God.
Het gevoel van vrijheid tegenover het keurslijf van de opvoeding en van de vreugdeloosheid van alles wat met het christelijk geloof te maken had, verschafte mij de ruimte om op mijn eigen manier tot God te bidden en Hem bij mijn gedachten over de mensen en de dingen om mij heen te betrekken."
Stier heeft het in Het Reformatorisch Dagblad over een ontwaken onder het Joodse volk en de genade die het is om de boodschap van Christus in Israël te brengen. „Ieder jaar delen we meer Bijbels uit dan het jaar daarvoor. Het is door genade dat we een boodschap onder het Joodse volk mogen brengen. Zo zijn wij dan gezanten van Christuswege, alsof God door ons bade: laat u met God verzoenen.”
Met al de zaken voor de Heer moeten wij blijven aanhouden vast gelovende: Hij kan, Hij wil, Hij zal verhoren.
"Ons geloof moet echter wel ootmoedig, ja, diep ootmoedig zijn. En God verklaart te willen helpen, niet omdat wij zo goed zijn, maar omdat Hij Zijn zondaarsliefde aan geheel onwaardigen wil verheerlijken."
"Wij kunnen nu nog steeds veel gaven en genade krijgen, maar met al deze noden en belangen moeten wij tot Jezus en in Hem tot de Vader gaan. Dan is het goed deze voorwerpen aan Zijn voeten neer te leggen en luid te roepen: Heere! Gij Zone Davids, ontferm U mijner! " zegt Ewaldus Kist,predikant te Dordrecht in ”Leerredenen”, 1810. (>Ootmoedig)
Verbijsterende genade – de woorden vormen de letterlijke vertaling van ”Amazing grace”, het lied van de Engelse predikant-dichter John Newton. Dr. Fernhout: „Gods genade staat zó haaks op ons natuurlijk denken en gevoelen.” Pascal, en later ook dr. Kohlbrugge, hebben daar iets van ingezien, doorleefd.Van nature haten alle mensen elkaar, aldus Pascal. Ons egoïsme ligt ten grondslag aan oorlog, politiek en –actueel– economie. „Dat betekent voor Pascal niet dat de mens geen goed kan doen”, zei dr. Fernhout, gereformeerd emeritus predikant te Daarle. „Maar als je doorprikt, stoot je altijd weer op eigenliefde.”
Wij hebben genade van God gekregen en moeten ook genade tonen naar anderen. Dat vergiffenis schenken aan anderen hen ook dichter to God kan brengen bewees een moslim in de States. > artikel >Overval loopt uit op smeekbede
Genade komt ook ter sprake in de zopas verschenen bundel ”Calvijn spreekt. De actualiteit van een hervormer na 500 jaar”, onder redactie van prof. dr. J. Hoek, komen zeven onderwerpen aan de orde. De auteurs gaan na wat Calvijns visie was op zonde en genade, het verbond, de wet van God, de kerk, het gebed, de cultuur en de jeugd. Elke bijdrage wordt voorafgegaan door goed gekozen en toepasselijke citaten uit het werk van Calvijn. Via 325 aantekeningen wordt de weg voor verdere studie aangewezen.
No comments:
Post a Comment