Matthew Dickerson, hoogleraar Informatica Middlebury College (VS) en boekenschrijver schrreef vandaag het Opinieartikel in het Nederlands Dagblad: Als de laatste bazuin klinkt.
Daarin schrijft hij onder meer:
Bijbels onderwijs over de eindtijd moet van nederigheid getuigen. Hoewel er christenen zijn die onverschrokken bepaalde eindtijddoctrines omarmen, moeten we nederigheid betrachten als de antwoorden niet duidelijk zijn.
Niettemin heeft datgene wat we geloven over de eindtijd diepgaande invloed op ons leven hier en nu (denk aan onze houding tegenover een hotel en ons eigen huis). Neem bijvoorbeeld de implicaties van een doctrine die christenen wel vrijmoedig kunnen aanvaarden: de lichamelijke opstanding van Christus en de toekomstige lichamelijke opstanding van zijn volgelingen.
Als het einde van de wereld daar is, en Jezus terugkomt, zullen zijn volgelingen niet – zoals vaak wordt gedacht – worden opgenomen. Zij blijven achter op aarde. Onze visie op Jezus’ wederkomst is van invloed op de vraag hoe we met deze aarde moeten omgaan. Eindtijdtheorieën beïnvloeden ons verblijf op aarde.
(…) De scheiding tussen het redden van zielen en het goeddoen in de wereld is in de Bijbel of het Evangelie niet te vinden, maar is een gevolg van cultuurbepaalde afbakening. De wereld van ruimte, tijd en materie is de plek waar echte mensen wonen, waar echte gemeenschappen zich bevinden (…)
Svanrij vult aan:Van jongs af aan leren we over het belang van behoud van de (onstoffelijke) ziel, terecht ook. Echter, Jezus is in een stoffelijk lichaam gestorven, om de weg vrij te maken voor dit behoud. Het lichaam, de natuur, doet volop mee in 'het verhaal van de mens'. De vaak ver doorgevoerde 'ontkoppeling' van lichaam en ziel, geest, van het stoffelijke en onstoffelijke (dualisme) is niet bijbels.
No comments:
Post a Comment