Als tweede vorm van beeldtaal willen we een wat moeilijker onderwerp bekijken: dat van de verpersoonlijking. Daarmee bedoelen we dan de gewoonte in de Schrift om abstracte begrippen voor de lezer concreet te maken, door ze voor te stellen als een persoon: een vriend die ons helpt in tijden van nood, of juist een vijand die we met alle kracht moeten bestrijden. Of als een geliefde die door onze Heer nooit zal worden teleurgesteld of in de steek gelaten, maar die zelf juist veel te veel de neiging heeft haar Heer ontrouw te worden. Dan heb je het bijvoorbeeld over de ontuchtige zusters Samaria en Jeruzalem uit Ezechiël of de hoer uit Openbaring enerzijds, en over de bruid van het Lam anderzijds. Zulke beelden helpen ons de ware verhoudingen te zien in onze relatie tot God en Christus, maar ook - of misschien vooral - om dit thema te herkennen door de hele Schrift heen. Want juist deze beelden helpen ons de rode draad te blijven zien die door de hele Schrift heen loopt. En dat geldt ook voor beelden als de stad Gods tegenover de stad der mensen; dat zijn strikt genomen weliswaar geen verpersoonlijkingen, maar evenzeer beelden die abstracte begrippen omzetten in gemakkelijk te begrijpen (en te herkennen!) sleutelwoorden.
Looked at by Marcus Ampe from a Christian viewpoint.
De wereld bekeken vanuit een Christelijke visie door Marcus Ampe
Wednesday, 17 February 2010
Zeggingskracht van beelden in de Bijbel #4 Verpersoonlijking
Vervolgend op > Zeggingskracht van beelden in de Bijbel #3 De Gelijkenis
Verpersoonlijking
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment