aansluitend tot > Zeggingskracht van beelden in de Bijbel #2 Vorm van beeldtaal
De eerste vorm van beeldtaal waar we dan naar willen kijken, is de meest bekende vorm daarvan: de gelijkenis. We kennen de gelijkenissen uiteraard uit de Evangeliën, hoewel ook het OT al gelijkenissen kende, maar niet in die mate als de Evangeliën. Juist in die bekendheid schuilt echter het risico dat de kern van de boodschap ons ontgaat, omdat we het verhaal te goed kennen en ons onvoldoende afvragen wat het ons nu eigenlijk precies wil vertellen. We willen u daarom laten zien waar je op moet letten bij een gelijkenis: wat is essentieel en wat zijn alleen maar de details van het verhaal. Want je hoeft alleen maar om je heen te kijken, om te zien dat er soms zelfs over de meest simpele gelijkenissen nog verschil van opvatting bestaat. De Jood uit de 1e eeuw (en trouwens ook die uit onze eigen tijd) had totaal geen moeite met zulke verhalen; want ze pasten in zijn cultuur, en elke rabbi predikte zo. Wij, moderne westerlingen zijn echter niet gewend zo te denken of om zo kennis over te dragen. Maar toch is het niet moeilijk. Het probleem is niet dat gelijkenissen zo moeilijk zijn te doorgronden, het probleem is veel meer dat we vaak geneigd zijn er juist teveel achter te zoeken. Dus dat maakt deze vorm van beeldtaal bijzonder geschikt voor een goede start van onze ontdekkingstocht.
Vervolg >Zeggingskracht van beelden in de Bijbel #4 Verpersoonlijking
No comments:
Post a Comment