Christenen moeten elkaar vooruithelpen in het leven. Op meerdere vlakken horen zij elkaar bij te staan.
“Ik zal dan ook niet ophouden u deze dingen in herinnering te brengen, ofschoon gij ze weet en vast staat in de waarheid die gij hebt aanvaard.” (2Pe 1:12 WV78)
Petrus laat in zijn brieven ons weten dat wij moeten herinneren wat er gebeurt is. Hij gebruikt tupos en hupomim’nesko om aan te duiden dat er melding van moet gemaakt worden. Men moet zich iets herinneren of denken aan iets alsof datgene zulk een diepe indruk heeft gemaakt op ons als een blijvend litteken of als een zegel op een brief.
Wij kunnen ons misschien inbeelden dat wij volledig vast staan in de waarheid, moeten wij ons regelmatig geestelijk voeden en al de gegevens rondom ons ernstig onderzoeken. Gegrondvest op de waarheid die wij willen aannemen moeten wij elkaar blijvend geestelijk voedsel aanbieden en moeten wij zoals Petrus onze naaste blijvend de gebeurtenissen rond Christus in herinnering brengen.
Om alles goed te kunnen herinneren en het ook aan anderen in gedachte te brengen zodanig dat zij er in kunnen geloven moeten wij echt ons best doen om ons geloof te blijven voeden met meer dan gewoon vertrouwen er in.
ReplyDeleteHet heeft Petrus een hele tijd genomen eer hij tot het punt gekomen was om ook te gaan dienen. toen hij zijn brieven schreef was hij al een heel ander persoon geworden dan toen hij de voeten van Jezus niet
wilde wassen (#Jo 13:8)
Hij zelf trok er nu op uit om zijn medebroeders te dienen en hen ook die nederigheid aan te leren. Om het kleed van Christus aan te trekken en om zoals onze Meester te worden hebben wij een hele weg af te
leggen en regelmatig Jezus handelingen in herinnering op te nemen. Ook moeten wij actief aan onze persoonlijkheid en karaktereigenschappen werken.
“En juist Daarom moet gij uw uiterste best doen, om met het geloof de deugd te paren, met de deugd de kennis, met de kennis de zelfbeheersing, met de zelfbeheersing de volharding, met de volharding
de vroomheid, met de vroomheid de broederlijkheid, met de broederlijkheid de liefde.” (2Pe 1:5-7 CANIS)
Met diegenen waarmee wij alles in herinnering willen nemen moeten wij samen maaltijd houden en dit aanschouwen als een herinneringsfeest, waarvan de deelnemers geen schandvlek mogen vormen.
Petrus ook, schreef zijn brieven om een herinnering op te houden. Hij hield er aan om regelmatig het geheugen van zijn mede broeders en zusters op te frissen. Hij was er bewust van dat het gemakkelijk is om zaken te vergeten, vooral als wij weten dat wij zij al kennen. Om steeds helder te blijven zien waarover het gaat of waarom het gaat moeten wij ons geheugen blijven opfrissen. (2Pe 3:1) Het beste om dit te doen en om een zuivere gezindheid levendig te houden kunnen wij best dagelijks de Heilige Schrift lezen.
ReplyDeleteVoor lezing van de Bijbelfragmenten in de Naardense Bijbel, lees: Herinner
ReplyDeleteOf voor lezing in het Engels in de New International Version, lees: Remind