Showing posts with label ecclesia. Show all posts
Showing posts with label ecclesia. Show all posts

Sunday 3 April 2011

Structuur -structure

This is a translation of the justification for the Dutch keyword "structuur" = English "structure", the fundamental, if intangible, notion referring to the recognition, observation, nature, and stability of patterns and relationships of entities. The structure can bring forth the System (from Latin systēma, in turn from Greek σύστημα systēma, "whole compounded of several parts or members, system", literary "composition") is a set of interacting or interdependent system components forming an integrated whole.

In the original article I go into the ethymological sense of the word and give several synonyms or other words of which there is no translation found for an English equivalent. Those words are placed between {}brackets . (Perhaps I should purchase me some etymological dictionaries)

Under the 'tag' or wordindicator or the key word "structuur" ="structure", you will be able to find articles over the structure of something, here in particular of a belief municipality.  It will go over the manner or the act of putting together something which is constructed completely in itself decided unity put together or been built up by together composed elements or by the arrangement of parts. 
It mainly shall handle the manner of organisation and the organic form.

One will find there discussions over the structure, superstructure, the section, all earthly things or worldly of an organization.  It also will go over the order, construction or architecture of the association, group or community, in particular it will be going over the rules or order round a realisation or to come to an organization  so to rule moderation or ordering can be become arranged .

The structure will there for see to that something is regulated and in order so that it can stand on its own legs and be as ( or remain).

The structure is what can give a hold  for the members.  Also it can give example to build or construct something on or to form a security on.  As the first Christians could count on the example of the Roman structure of assemblies and make a same system to gather and to organise meetings for their working of the belief community and so the ecclesia became the used assembly form for their gatherings.

To be able to come to that fixed form one must be able to organize, bring in order,{ in esse brengen (houden)}=(?) 'bring (hold) in ash' , {ordonneren} ordain or put in decrees, put order on affairs, bring in the clean, bring something on the manner or put (set) on its legs.
To come to the structure people will have to organize, classify, {opschikken} move up/over, defer, suspend, {schavelen} ('set to windward'), {opschikken} move up/over//arrange//(decking themselve out), gather, {bijschikken, samenschikken, goedleggen} put right/straighten out, putting in good order, but also to clear, or to bring something out of the way {wegruimen} clear away/up, so that one can put something in the right place and not make a botch of it.

Through reasoning and by coming to arrangements one can come to manage, regulate, regulate rules, classify regularisation, {rangeren} shunt/switch, systematize, come to normalisation, come to {verschikken} rearrangement, move or shift to an arrangement/organization/disposition, organization, agreement, regulation, {regelering}, regulation, regularisation, classification and {terechtbrenging} to make something of it. 




Find more in dictionaries:

> social organisation, social organization, social structure, social system,

structure (n.)


> http://dictionary.sensagent.com/structure/en-en/

Structuur -structuren

English translation: Structuur -structure

Onder de woordverwijzer of het trefwoord "structuur" zal u artikelen kunnen vinden over de opbouw van iets, hier in het bijzonder van een geloofsgemeente. Het zal gaan over de wijze waarop een in zichzelf besloten geheel uit zijn samengestelde delen is opgebouwd.

Men zal er besprekingen kunnen vinden over de opbouw, bovenbouw, de sectie, het aardse of wereldse van een organisatie. Het zal ook gaan over de orde, constructie of architectuur van de vereniging, groepering of gemeenschap In het bijzonder zal het gaan over de regelingen of orde om tot een verwezenlijking of organisatie te komen zo dat een regelmatigheid of geordendheid kan gegarangeerd worden.

De structuur zal er voor zorgen dat iets geregeld en in orde is zodat het op zijn poten kan staan en in esse zijn (blijven).

De structuur is datgene wat een houvast kan geven voor de leden. Ook kan het een voorbeeld geven of een zekerheid om iets op te bouwen. Zo konden de eerste Christenen naar het voorbeeld van de Romeinse structuur van vergaderingen een zelfde vergadersysteem opbouwen voor hun werking van de geloofsgemeenschap en werd voor hun de ecclesia de gebruikte vergadervorm.

Om tot die vaste vorm te komen zal men moeten kunnen ordenen, in orde brengen, in esse brengen (houden), ordonneren of in dekreten brengen, opschorten,orde op zaken stellen, in het reine brengen, iets op de wijs brengen of op zijn poten stellen (zetten).
Om tot de structuur te komen zal men het zo moeten kunnen inrichten, opschikken, rangschikken, schavelen, opschikken, rangschikken, bijschikken, samenschikken, goedleggen, scharen, maar ook opruimen, wegruimen, dat men iets kan terecht brengen.
Door redenering, reddeneren en redderen kan men gaan beredderen, opredderren, regelen, regeleren, reguleren, regulariseren, rangeren, classificeren, normaliseren, systematiseren, verschikken om tot een ordening, organisatie, schikking, regeling, regelering, regulering, regularisatie, classificatie en terechtbrenging te komen.


De structuur kan een systeem in het leven roepen zoals bijvoorbeeld bij de Broeders in Christus de ecclesia.

Wednesday 23 March 2011

Gathering or meeting of believers

A meeting of believers can happen in any place.  It can be a loose, free open meeting, informal or also a formal meeting, whether or not religious.  

Under the key word "samenkomst" = "meeting", it can as well be over the act of coming together  (to meet, assemble) as over the place of meeting.  That place of meeting can be on her turn everywhere, in a private or in a public place.  The place of meeting can then be in a garden, house, municipal building, communities building or a place commonly called "church" .  By the Brothers in Christ we prefer to speak by such a meeting of believers over the ecclesia instead of "church" or 'the church community" and over ecclesia, ecclesiahall, ecclesiaroom or kingdomhall more then 'church',

Read and find more about those gatherings or assemblies and ecclesiae:

Een samenkomst of meeting

Een samenkomst van gelovigen kan in eender welke plaats gebeuren. Het kan een losse, vrijblijvende bijeenkomst zijn, informeel maar ook een formele bijeenkomst van al of niet gelovigen.

Onder het trefwoord "samenkomst" kan het zowel over de handeling van het samen komen gaan (samenkomen, bijeenkomen) als over de plaats van samenkomst. Die plaats van samenkomst kan op haar beurt overal zijn, in een privé of in een openbare aangelegenheid.
De plaats van samenkomst kan dan in een tuin, huis, gemeentelijk gebouw, gemeenschapsgebouw of kerk plaats grijpen. Bij de Broeders in Christus gaat men over die samenkomst van gelovigen eerder spreken over de ecclesia in plaats van de kerkgemeenschap en over ecclesia, ecclesiahal, ecclesiazaal of koninkrijkszaal eerder dan 'kerk'

Lees hier meer over in:

Wednesday 16 March 2011

To belong to = toebehoren

To belong to

Dutch original version: Toebehoren

One can belong to someone or to something or get by someone. A person can when he belongs be subjected or submitted to someone or be the property or possession of someone.

Under the key word or tag “toebehoren” (to belong to / belonging to) you will find mainly articles that go over the vassalage or which concerns giving oneself vassalage or finding himself self as possession of someone or something else, like to anger, the world, people, or to Jesus or in the best circumstances to God.

Belonging to (“toebehoren”) implies that one belongs there to and wants to make en inherent part of. It is an implicit action of dispossession or act of surrender or vassalage in solidarity. It is the surrender of the self, wanting to bind the dispossession of itself to that or to the one whom one wants to belong to. One wants to be part or constitute of that to which the person wants to be connected with or to be related to. The binding to the thing or person is by willing to give the own personality in subjection to the other.

Originating from the Indo-European  (Indo-German) ekklèsia and the Greek verb the ekklèsiadzö: (folkmeeting / gathering of the people) the assembly or public meeting or to convene also “to conduct there the word” indicates the gathering or coming together of them which have prepared themselves to attach themselves to the Lord they want to come under. The ekklesia (Gr. EKKX7/vla, of EK, of, EK, and KaXEiv, to clamour, to cry, weep, call out, making noice) brings together those people who are kyriakón (kirk signaling “from the lord originating” or “belonging to the lord”, “ the, lord belonging”). Belonging to God also indicates that one feels oneself at home by him and is happy to be under His custody. One wishes to put oneself at the service of God and in solidarity one can be then the group belonging to God or the belonging ones, or the ecclesia, also known as the ‘church”.

From the Greek word and term ekklèsia the Romanesque words for church have originated: église (Fr.), chiesa (It.), iglesia (Sp.), igreja (Port.) as well as the words kirk, kirke, kirch, church.

Belonging to also means being part of, being devoted to, attached to, but also being one of mind.

Being affiliated, to be part of, to be a member of

accompanying, originating, included, enclosed, being attached to, adherent at, inherent at,

including, implicitly.

To fit, to harmonize, to agree

constitute by, to level by, part from, in the terms, come under, being intrinsic, inherent.
the solidarity, attachment
attach to, appertain to

cum annexis, with ap- and dependence , dependency

enclose, to understand, imply

Toebehoren

Iets of iemand toebehoren

English translation: To belong to = toebehoren

Men kan iemand toebehoren of iemand toekomen, het is te zeggen onderworpen zijn aan iemand of het eigendom of bezit zijn van iemand.

Onder het trefwoord “toebehoren” (“to belong to”) zal u hoofdzakelijk artikelen vinden die gaan over de onderworpenheid of het zich als bezit willen over geven aan anderen of aan iets anders, zoals aan het kwaad, de wereld, de mens, of aan Jezus of in de beste omstandigheden aan God.

Het “toebehoren” houdt in dat men er bij hoort en inherent deel van wil uit maken. Het is een impliciete daad van overgave of onderworpenheid in samenhorigheid. Het is de overgave van zich te willen binden aan datgene of diegene die men wil toebehoren. Men wil dan deel uitmaken van datgene waar men zich aan wil binden of verknocht zijn.

Het van van Indogermaans afkomstige “ekklèsia” en het Griekse werkwoord 'ekklèsiadzö': 'een volksvergadering samenroepen' ook: 'er het woord voeren' duiden op de samenkomst van hen die zich bereid hebben gevonden om zich te hechten aan de enige Heer waar zij willen onder ressorteren. De ekklesia (Gr. EKKX7/vla, van EK, van, EK, uit, en KaXEiv, roepen, , schreien, lawaai maken) brengt die mensen samen die “kyriakón” zijn ( “kirk” beduidend “van de Heer afkomstig” of “tot de Heer behorend”, “de Heer toebehoren”). Het toebehoren aan God duidt ook aan dat men zich thuis voelt bij Hem en gelukkig is onder Zijn hoede te zijn. Men wenst zich dan ook ten dienste van God te stellen en in samenhorigheid kan men dan de groep van de aan God toebehorenden vormen, of de ecclesia, ook gekend als “de kerk”.

Uit het Griekse woord en begrip 'ekklèsia' zijn de Romaanse woorden voor 'kerk' voortgekomen: 'église' (Fr.), 'chiesa' (It.), 'iglesia' (Sp.), 'igreja' (Port.) alsook de woorden kirk, kirke, kirch, church.

Het “toebehoren” betreft het “behoren tot” maar kan ook slaan op het één van geest zijn en:

Het aanhorig zijn, saamhorig, samenhorig, bijhorig, bijbehorend, afkomstig, inbegrepen, ingesloten, medegerekend, meegerekend, medegeteld of meegeteld zijn, geaffilieerd zijn,  gehecht aan, verknocht aan, adherent zijn aan, inherent zijn aan,, inclusief, impliciet, wezenlijk gebonden zijn.

bijhoren, aanbehoren, aaneenbehoren, behoren bij, samen horen, thuishoren, passen bij, te pas komen bij, deel uitmaken van, het lid zijn van, in de termen vallen, ressorteren onder, inhereren.
Het betreft de aanhorigheid, saamhorigheid, samenhorigheid, gehechtheid, verknochtheid.
annex, bijhorigheden, aankleefsel, met het aankIeven van dien, iets met aI zijn hebben en houden,
cum annexis, met ap- en dependentiën.

bijrekenen, rekenen tot, insluiten, ergens onder begrijpen, impliceren

het te harmonizeren, het akkoord gaan

Judaism & Catholicism Universal 'churches'

Soon you will find a note here on the new publications about the use of "ecclesia". Looking at the history of the word we have to face the sayings of a certain group of believers. The Roman Catholics consider them The Only Universal Church. But was Judaism not always meant to be universal. The whole idea about Abram and the really big family (like the stars, like the sands) was about Israel being a test, meaning to be “rolled out” into the whole wide world as one big family – but not based on race (the covenant with Abram was before the finishing of the writing down of the Torah, and also, Genesis 1 hinted at all people being one under the Creator).
In Christianity we could understand this concept even better – and Christianity is essentially Jewish, be it Paulinian Jewishness. 64 out of 66 bible books were written by the Jewish people that’s clear enough.

Tuesday 15 March 2011

Meeting - Vergadering

Under the tag "vergadering" or "meeting" you shall be able to find articles on the act or process of people coming together organised as an assembly, or to come face to face with, to company of like minded people or with others for a common purpose or for a conference, session or sitting, either to hear others speak, exchange ideas, to be introduced to, to find or experience, or to encounter in unison or in conflict. The meeting is a gathering of two or more people that has been convened for the purpose of achieving a common goal through verbal interaction, such as sharing information or reaching agreement. On these pages, mainly it shall handle the appointment of brothers and sisters in Christ or the rendezvous of religious people.

See also:
to gather; come together; get together, come together; congregate (people) forgather (vergadering/omgaan) gather (people/bijeenkomen/verzamelen van mensen) group (people) meet (vergadering) , holding a reunion,

in Dutch: Verzamelen, vergaderen, zitting houden, samen komen, treffen, bijeenkomen, verzamelen van mensen, zich verzamelen, groeperen, samenrotten, ontmoeten, reüniëren, omgaan, saam gaan, samen gaan

in German (Duits): zusammenkomen; zusammentreffen; sammeln; sich versammeln; vereinen

in French (Frans): se réunir; assembler; rassembler; s'assembler; se rencontrer; accumuler;

Find more about coming together and meeting:
Congregate, to gather, to meet
Congregation - Congregatie
Parish, local church community - Parochie, plaatselijke kerkgemeenschap

And about the reasons why to come together:
Bad habits are like a comfortable bed
Church sent into the world

Or about getting together as the first Christians did to meet each other and to pray: Works of The First Century Ecclesia or to be Working for God
Either coming together as members or not as members: Is membership important?


***

Onder de etikettering "vergadering" of "ontmoeting" zal u artikelen kunnen vinden die handelen over de daad of het proces waarbij mensen tezamen komen of die een georganiseerde bijeenkomst uitroepen als een vergadering, om met elkaar in confrontatie te gaan of van gedachten te wisselen, al of niet met één en hetzelfde gemeenschappelijk doel of voor een conferentie, sessie, zitting of om anderen te horen spreken, ideeën uit te wisselen, om voorgesteld te worden, om dingen te vinden of te ervaren of een ontmoeting aan te gaan in eenstemmigheid of in conflict. De meeting is een bijeenkomst van twee of meer mensen die zijn samengeroepen teneinde het bereiken van een gemeenschappelijk doel door mondelinge wisselwerking, zoals het delen van informatie of het bereiken van een overeenkomst. Op deze pagina's zal het hoofdzakelijk de bijeenkomst van broeders en zusters in Christus of de rendez-vous van godsdienstige mensen behandelen.

Zie ook de bovenstaande linken

En vindt meer over het verzamelen en bijeenkomen in:
Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen
Congregatie
Parochie

Aanverwant kan u ook lezen:
Gemiste bijeenkomst ook een gemiste kans
De ecclesia als lichaam van Christus
Maken van een kerk
In een bijeenkomst samenkomen om te debatteren, overeen te komen of geschillen te bespreken en op te lossen, al of niet samen te gaan met anderen: Al of niet toegeven aan de wereld + Kerkgroei en samengaan
Groei in karakter
Samen komen zoals de eerste Christenen deden om te vergaderen maar ook om te bidden: Eerste eeuw Ecclesia

Tuesday 1 March 2011

De ecclesia als lichaam van Christus

Toen de apostel Paulus schreef aan zijn geloofsgenoten dat zij het lichaam van Christus waren wees hij op onze verantwoordelijkheid om ons degelijk te gedragen en als waardige opvolgers van Jezus Christus ons te vormen tot één lichaam dat Jezus kon uitstralen.
In die gemeenschap van gelovigen kan niemand tegen elkaar zeggen dat zij elkaar niet nodig hebben.  "Het oog kan niet tegen de hand zeggen: "ik heb je niet nodig." en het hoofd kan ook niet tegen de voeten zeggen: "ik heb jullie niet nodig." (1 Korinthiërs 12:27 BOEK)
Wij kunnen met weinigen zijn of sommigen zelfs met velen, maar dan nog moeten wij dat ene lichaam vormen. Door onze verhouding tot Christus vormen wij één lichaam. en wij zijn stuk voor stuk leden van dat lichaam. wij horen bij elkaar.  "Zo vormen wij allen tezamen in Christus een lichaam, en ieder afzonderlijk, zijn wij, evenals de ledematen van het lichaam, aangewezen op elkaar." (Romeinen 12:5 WV78)

Wij en allen die beweren Christus te volgen moeten op zijn minst de "Liefde voor God" delen en liefde met elkaar delen als navolging van hun grote voorbeeld Jezus van Nazareth, Yeshua zoon van Jozef en Maria. Als men de leer van Christus Jezus niet navolgt is er ook geen reden om zich Christen te noemen. Maar als navolgers van Christus moeten wij ons verenigen en toch uit gaan in de wereld om het Goede Nieuws van het Komende Koninkrijk te verkondigen. Als navolgers van Christus Jezus kunnen wij ons Christen noemen, maar om het echt te zijn moeten wij het anderen ook laten zien door onze daden. Het geloof zonder werken is dood, maar een christen zijn zonder een Christen houding aannemen gaat ook niet op.

Sommigen denken dat zij christen zijn omdat zij naar de kerk gaan, maar dat maakt nog niet een Christen van hen. Het tot één of andere denominatie behoren is noch een teken van Christen zijn noch een bewijs om Christus toe te behoren.

In het Nieuwe Testament wordt ons opgedragen één te worden met Christus. Het hele volk dat tot de Christenheid wenst te behoren moet zich ook als één gemeenschap voelen, verbonden door Jezus Christus, want ook dat lag in één van de opdrachten die werd gegeven aan de gemeenschap van volgelingen van de Meester Leeraar.

“...allen tezamen zijt gij een persoon in Christus Jezus.” (Galaten 3:28 WV78)

Zoals in de tijd van de apostelen toen  allen die geloofden bijeen kwamen en alle dingen gemeenschappelijk
hadden moeten wij vandaag in onze samenkomsten ook die deelzaamheid opbrengen en alles in gemeenschap delen.

"Allen die het geloof hadden aangenomen, waren eensgezind en bezaten alles gemeenschappelijk; ... Dagelijks bezochten ze trouw en eensgezind de tempel, braken het brood in een of ander huis, genoten samen hun voedsel in blijdschap en eenvoud van het hart, loofden God en stonden bij het hele volk in de gunst. En elke dag bracht de Heer er meer bijeen, die gered zouden worden."
(Handelingen van de Apostelen 2:44, 46-47 WV78)

Laten wij zorgen dat er geen vervaging binnensluipt en dat allen steeds ondersteund blijven worden en aangemoedigd. Dat eenieder elkaars hart moge voeden en er voor zorgen dat er niemand vervreemd
van de Waarheid.



Omtrent het Lichaam van Christus lees ook: Steve Cook's article > Body of Christ

Thursday 10 February 2011

Houding van Christen bij pest gedrag

Heel België reageerde geschokt toen twee jaar geleden een postbode een eind aan zijn leven had gemaakt wegens pesterijen en nu ook toen eind vorig jaar zware pesterijen aan het licht kwamen in het Waalse bedrijf Mactac. Zeker toen beelden opdoken waarop een weerloze man werd vastgebonden op een pallet. Het onbegrip groeide toen bleek dat een vakbondsafgevaardigde de aanstoker was van de grove pesterijen.
Opnieuw hebben twee vakbondsmensen zich schuldig gemaakt aan zware pesterij op het werk. Twee afgevaardigden bij de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB zijn op staande voet ontslagen omdat ze opdracht gaven collega's in een vuilnisbak te gooien, een brandblusapparaat op hen leeg te spuiten.

Kinderen plagen elkaar wel eens, maar wanneer dit verder uitgroeit tot een meer voorkomend iets moet men opletten dat het niet verder uitgroeit naar een fenomeen dat zich op volwassen leeftijd ook zal gaan verder zetten op de werkvloer. Want niet alleen in de scholen wordt er gepest. Ook op het werk is dit een veel voorkomend fenomeen dat eerder lijkt toe te nemen.

Er zijn meerdere mensen die onderhevig aan stress op het werk geraken, door allerlei omstandigheden, maar een grote boosdoener is de houding van de mensen naar elkaar. Men kan niets goed doen in de ogen van de baas of collega’s, men gaat zich gepest voelen hierdoor gaat de sfeer neer slaan en gaat men de negatieve gevoelens makkelijker mee naar huis dragen. De relatie met partner, vrienden begint daardoor eronder te lijden. Het geviseerd en depressief voelen moet kunnen opgevangen worden.

Als het je allemaal teveel wordt moet je niet enkel op je eigen willen berusten, maar moet je hulp durven gaan zoeken. dit kan bij gespecialiseerde diensten maar ook bij mensen rondom jou die je kan vertrouwen. Zo zou ook je kerkgemeenschap je moeten kunnen opvangen. In de ecclesia moet je durven onderkomen gaan zoeken. Het is een van de vele taken van ene ecclesia om ook daar hulp te bieden waar het voor jou op het eerste zicht onbegonnen lijkt.

Lees hier meer over op: Pesters op het werk

> Drie beruchte precedenten

> Gevolgen van pesten op het werk

Tuesday 21 December 2010

Carol Service

Thursday 23rd December 2010 Westleigh Christadelphians
7:30pm – 8:45pm
Start your family Christmas outside with us, carols and roast chestnuts, a warm inviting service inside celebrating the birth of Jesus, followed by mince pies and mulled wine.

Wednesday 24 November 2010

Church sent into the world

David Bosch writes, “The involvement in the world should lead to a deepening of our relationship with and dependence on God, and the deepening of this relationship should lead to an increasing involvement in the world.” Tod Hiestand writes: " the individual church must see itself as sent into the world, it must also see itself as sent into the world along with the church catholic."

The mission of the church is derived from Jesus' call to gather together. also the apostle Paul called us not to neglect our own congregational meetings which form the church, (Hebrews 10:25)
The church’s call to be a “sign, witness and foretaste” of the coming Kingdom may not be overlooked.

God has sent the church so that in His mission His “love and attention are directed primarily at the world". God has given His son as the foundation of the Church.

We are all part of the world but God and His son Jesus have given us the task to distantiate from the worldly matters. The church that “goes” is the church that finds its primary identity detached from the world and set apart as holy.  The separate and untainted church rightfully understands that it needs to be a witness for the gospel.
Missiologist David Bosch writes: “Spirituality or devotional life seems to mean withdrawal from the world, charging my batteries, and then going out into the world. The image is of an automobile that runs on batteries only.”
Jesus light of Israel, but also for all people, states the need for us to remain set apart in their sentness, “They are not of the world, even as I am not of it. Sanctify them by the truth; your word is truth.”(John 17:18) We can hope to reap which shall only be possible if we properly reflect the teachings of Christ Jesus. Christ means ‘Messiah’, the  anointed one. He was anointed in order " to preach the Gospel" (Luke 4:18); and we too have been anointed insofar as we are in Christ, the anointed one (2 Corinthians 1:21). Therefore as He was ordained a preacher of the Gospel to the world, we too share that honour (as we do all His honours, to some extent). He was anointed (‘oiled’) by God in order to give the oil of joy to His people; He shared His experience of anointing with us, and we must go out and do likewise (Isaiah 61:1,2) (cp. Luke 4:18).

Isaiah’s description of the beauty of Christ’s preaching in (Isaiah 52:7) is quoted by Paul concerning every preacher of the Gospel (Romans 10:15); the “he” of (Isaiah 52) is changed to “them” in Romans 10. And Paul is quoting this Old Testament prophecy about Jesus to prove that we are all “sent” to preach the Gospel. The validity of our commission to preach is quite simply that Jesus Himself preached; in this way we are all personally “sent” to preach, simply because He was sent to preach. As the Father sent Him, so He sends us.  We should be ambassadors for Christ (2 Corinthians 5:20) and we should show the world that we are united in that one Body of Christ. Jesus prays that they would remain unified, “May they be brought to complete unity to let the world know that you sent me and have loved them even as you have loved me.” With Jesus’ prayer as a foundation for understanding the nature of the church we see that the Church finds itself in the world, yet set apart and unified.

We as brothers and sisters in Christ do have to be unified if we desire to have an effective witness in the world and to build a true church of Christ. We can not be monads or private disciples going our own way, out of love for our fellow believers we do have to share the love of Christ and our own love with the whole community.

We need to speak out against the suburban value of extreme individualism and call Christians back to community. We should prepare the ground, fertilise the field, and plant Bible based structures.

We need to deconstruct the value of consumerism in a way that leads instead to sacrificial living and we need to understand how our individualism and consumerism lead us to neglect the hurting and needy people in our neighborhoods and cities. We cannot stay together in a closed or isolated cocoon. It can help everybody if we can move from an individualized witness to a more robust and powerful communal witness.

Jesus was not about sending his disciples out by themselves into their individualized world to “share the gospel” so that people could “go to heaven when they die.” Rather, he was sending them out to be a communal, public witness to the Kingdom that he was announcing and inaugurating. We need a Church that rejects the lone ranger mentality and lives in sacrificial and compassionate community.

(Based on ideas from Todd Hiestand and Duncan Heaster)

Congregate, to gather, to meet

Congregate, to gather, to meet

You can find the Dutch version of this article
U kan de Nederlandse versie van dit artikel vinden onder:
Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen
Under the tags ”Verzamelen”, “vergaderen”: to gather; come together; congregate;forgather(“vergadering”) gather; group; “bijeenkomen” & “vergaderen” meet you shall be able to find articles with as subject the coming together of people +


Ontario Christadelphian Fraternal Meeting with picnic

Congregate(people) forgather(meeting) gather(people) group(people) meet(meeting); get together, come together

To meet, to come together; come to talk and to take decisions together; To meet something to discuss to assemble; collect themselves; group themselves; unite themselves; meet each other; bringing people together;  bringing people with you; to bring with; to take along; keeping a meeting; to reunion; meeting confers, congress.

From Middle English gaderen, from Old English gaderian (“to gather, assemble”), from Proto-Germanic *gadurōjanan (“to bring together, unite, gather”), frequentative of Proto-Germanic *gadōjanan (“to hold together”), from Proto-Indo-European *gʰhedʰ- (“to unite, assemble, keep”). Cognate with Dutch gaderen, garen (“to gather”), Middle High German gadern (“to gather”), Old Frisian gadia (“to unite”), German begatten (“to mate”). Compare also Old English gæd (“society, fellowship, union”).

To come together by mutual approach; esp., to come in contact, or into proximity, by approach from opposite directions; to join; to come face to face; to come in close relationship; as, we met in the street; two lines meet so as to form an angle.

To come together
To assemble together; to congregate; To collect into one place or body; to bring or call together; to convene;To come together by mutual concessions; hence, to agree; to harmonize; to unite; To meet or come together, as a number of individuals.
To bring into one place, or into a united body; to gather together.
An assembling together; esp., the assembling of huntsmen for the hunt; also, the persons who so assemble, and the place of meeting.
Assemble, Assembling; Meet, Meeting; Unite; club; group; flock; A meeting or get-together; a party or social function; an assembly for a common purpose (as worship)
gathering; the social act of assembling; gathering of people for discussion, etc.
a concourse of spectators or participants for some purpose of common interest;
a congregation; a group of persons together in one place


Congregation

Mid-14c., "a gathering, assembly," from O.Fr. congregacion (12c., Mod.Fr. congrégation), from L. congregationem (nom. congregatio), noun of action from congregare (see congregate). Used by Tyndale to translate Gk. ekklesia in New Testament and by some Old Testament translators in place of synagogue. (Vulgate uses a variety of words in these cases, including congregatio but also ecclesia, vulgus, synagoga, populus.) Protestant reformers in 16c. used it in place of church; hence the word's main modern sense of "local society of believers" (1520s).[1]

Synagogue

Late 12c., from O.Fr. sinagoge (11c.), from L.L. synagoga "congregation of Jews," from Gk. synagoge "place of assembly, synagogue," lit. "meeting, assembly," from synagein "to gather, assemble," from syn- "together" + agein "bring, lead" (see act). Used by Greek translators of the Old Testament as a loan-translation of late Heb. keneseth "assembly" (cf. beth keneseth "synagogue," lit. "house of assembly.")

Convention; summit; rendezvous; symposium

Bethel

Congregation
n

1. (Christianity / Ecclesiastical Terms) a group of persons gathered for worship, prayer, etc., esp in a church or chapel
2. The act of congregating or collecting together
3. A group of people, objects, etc., collected together; assemblage
4. (Christianity / Ecclesiastical Terms) the group of persons habitually attending a given church, chapel, etc.
5. (Christianity / Roman Catholic Church) RC Church
a. a society of persons who follow a common rule of life but who are bound only by simple vows
b. an administrative subdivision of the papal curia
c. an administrative committee of bishops for arranging the business of a general council[2]

Congregation an assembly of persons or things; a group of religious persons under a common rule; the Christian Church collectively; those attending a religious service. See also community, confession.[3]

Examples: congregation of holy apostles, 1526; of gaseous atoms, 1883; of birds; of cardinals; of elves, 1809; of fish, 1865; of goods; of hypocrites, 1611; of holy maidens; of monasteries [e.g., Congregation of Cluny]; of oyster and scallop shells, 1717; of people, 1486; of plovers, 1430; of princes, 1539; of fine qualities, 1878; of saints, 1535; of soldiers, 1598; of vapour, 1602; of water, 1526; of winds; of worshippers.[4] (Dictionary of Collective Nouns and Group Terms. Copyright 2008 The Gale Group, Inc. All rights reserved.)

The Hebrew ‘ e·dhah’ from ja·adh = to intend, to agree (2 Samuel 20:5; Jeremia 47:7; Levites 8:4, 5; Judges 21:10; Exodus 12:3; Numbers 32:4; 1 king 8:5; Numbers 27:17).

Hebrew word mo·edh inferred from the same radical as e·dhah and meaning „intended time or „agreed place (1 Samuel 13:8; 20:35; Exodus 27:21; Levites 23:2, 4, 37, 44; Isaiah 33:20)

Jewish term miq·ra´', which „mean “samenkomst” = “coming together”, from the basic word qa·ra´' (clamour, clamor, calling) + „holy gathering” (Isaiah 4:5; Exodus 12:16; Levites 23:2, 3)

Hebrew qa·hal', that is relative to a verb which means „convene; to meet, to call together (Exodus 35:1; Levites 8:4). Sometimes qa hal' (municipality) used together with e·dhah (meeting) (Levites 4:13; Numbers 20:8, 10).

Forms of both terms can be found in the expression „ meeting of municipality of Israel [Hebr.: qehal' adhath-Jis·yard·´el]. (Exodus 12:6) It frequently is used for an organised group of people and can be found in the expressions „municipality of Israel (Levites 16:17; Jozua 8:35; 1 Kings 8:14), „municipality of the true God (Nehemiah 13:1), „municipality of Jehovah (Deuteronomy 23:2, 3; Micha 2:5), and „Jehovah’s municipality (Numbers 20:4; 1 Chronicles 28:8). Qa·hal' indicates several types of gatherings together of people, like for religious aims (Deuteronomy 9:10; 18:16; 1 Kings 8:65; Psalms 22:25; 107:32), for treating administrative matters (1 Kings 12:3) and for warfare (1 Samuel 17:47; Ezra 16:40 [meeting]). In the Greek ek·kle'si·a, which has been inferred of two Greek radicals, namely ek that „from mean, and ka'le·o, which means „call”. In the Septuagint the Greek word ek kle'si·a (ecclesia) becomes usually used as a translation of the Hebrew word·qa hal', like in Psalm 22:22 (21: 23, LXX).

To meet, meets
: Ek·kle·si'a·son; Lat.: Con'gre·ga.

‘Atsa·rah’, have been reflected with „solemn meeting”. This term is used concerning the “Loofhuttenfeest” = the Feast of Tabernacles or Sukkoth and the Feast of Unleavened Bread or Pascha or Pesa(c)h. (Levites 23:36; Deuteronomy 16:8).

public meeting (Gr.: su·na·go'ge) synagogue, sinagoge, synagoga congregation or group of Jews, place of meeting,  meeting, meets, collects, assembles, bringing together , leading together; house of meeting. (See above)

Confidential meetings of a several nature are indicated by the Hebrew word sodh that means „confidential discussion; confidential ambulatory (Psalm 83:3; Job 29:4). It is reflected in Psalm 89:7 with „intimate group„: God is to be held in awe among the intimate group of holy ones; He is grand and fear-inspiring over all who are round about him.”The Greek ek·kle'si·a (from ek, “from” and kle'sis, „a calling”) in the Greek Septuagint it is usually used as a translation of the Hebrew qa·hal' (municipality) and sometimes of e·dhah (meeting), although the last word is also reflected with the Greek expression su·na·go'ge (that means “bringing together “from sun, „together”, and a'go, „to bring”) (see above). In Christian Greek writings ek·kle'si·a becomes usually reflected with „municipality. The Greek word su·na·go'ge “synagogue” is used in Acts of the Apostles 7: 13:43 concerning the meeting in the synagogue and in James 2:2 („meeting).In Wcts 7:38 it is used for the municipality Israel. Another Greek expression, pa·ne'gu·ris (from pan, „all”, and a'go·ra, which indicates each type of meeting), is reflected in Hebrews 12:23 with „general meeting.[5]

Meeting can happen at open places or in public buildings, synagogues, speech or prayer places or other. Jesus brought a lot of people on their legs to collect them around him. Christ met frequently with his disciples to give them mental instruction, and after his dead his followers came together, as on the Whitsunday in 33 C.T., when the Holy Spirit was poured out to those who were gathered together. (Acts 2:1 - 4).
In imitation of the example which Jesus had given them the apostles and the first Christians brought together also people to meet together, to study the Word of God and to bring a memory time with breaking bread.


Already before Jesus, attention was being given by the people of God to come together or to meet to study the Holy Scriptures together, and to spend time on the praise for Jehovah. Paul advised the believers not to neglect the regular meetings of God’s people: „ Let us hold fast the public declaration of our hope without wavering, for he is faithful that promised. And let us consider one another to incite to love and fine works, not forsaking the gathering of ourselves together, as some have the custom, but encouraging one another, and all the more so as you behold the day drawing near.” (Hebrews 10:23- 25) These meetings could take place in the ekklesia or ecclesia. (Acts 7:38; 8:1; 13:1; 19:23, 24, 29, 32, 41; 1 Corinthians 12:28; 2 Corinthians 1:1), but they could also take place simply in the house of fellow believer. (Romans 16:5; Philemon 2).

In agreement with that there is also spoken of separate Christian municipalities or „municipalities of God (Acts of the Apostles 15:41; 1 Corinthians 11:16). In older Dutch translations sometimes the word „church” is used in places which are related to the Christian municipality, like in 1 Corinthians 16:19 (KB; Leu). Since many people by the word ‘church’ think rather of a building where religious services are kept then to a municipality which practices its religion, the translation „church” can be misleading. For this reason we prefer as brothers of Christ rather to use the word ‘ecclesia’. The association of the “church” with the Roman Catholic Churches with cross constructions and church tower must be laid aside and the church must be considered as the Body of Christ made up by the collection of believers. The meeting believers form together the church. They must feed and prove the church community.

Jehovah has imposed to His people to come together and to hold meetings: “And I shall certainly bring upon YOU a sword wreaking vengeance for the covenant; and YOU will indeed gather yourselves into YOUR cities, and I shall certainly send pestilence into the midst of YOU, and YOU must be given into the hand of an enemy. “(Leviticus 26:25) (When you come together, BBE; huddled in your cities, CJB) “Only watch out for yourself and take good care of your soul, that you may not forget the things that your eyes have seen and that they may not depart from your heart all the days of your life; and you must make them known to your sons and to your grandsons, 10 the day that you stood before Jehovah your God in Ho´reb, when Jehovah said to me, ‘Congregate the people together to me that I may let them hear my words, that they may learn to fear me all the days that they are alive on the soil and that they may teach their sons.’ (Deuteronomy 4:9-10)


“Congregate the people, the men and the women and the little ones and your alien resident who is within your gates, in order that they may listen and in order that they may learn, as they must fear Jehovah YOUR God and take care to carry out all the words of this law.” (Deuteronomy 31:12) ““Therefore say, ‘This is what the Sovereign Lord Jehovah has said: “I will also collect YOU from the peoples and gather YOU from the lands among which YOU have been scattered, and I will give YOU the soil of Israel. And they will certainly come there and remove all its disgusting things and all its detestable things out of it. And I will give them one heart, and a new spirit I shall put inside them; and I shall certainly remove the heart of stone from their flesh and give them a heart of flesh, in order that they may walk in my own statutes and keep my own judicial decisions and actually carry them out; and they may really become my people and I myself may become their God.”’ (Ezekiel 11:17-20) “For all the peoples, for their part, will walk each one in the name of its god; but we, for our part, shall walk in the name of Jehovah our God to time indefinite, even forever. “In that day,” is the utterance of Jehovah, “I will gather her that was limping; and her that was dispersed I will collect together, even her whom I have treated badly. And I shall certainly make her that was limping a remnant, and her that was removed far off a mighty nation; and Jehovah will actually rule as king over them in Mount Zion, from now on and into time indefinite.  (Micha 4:5-7) And, indeed, because the wine is dealing treacherously, an able-bodied man is self-assuming; and he will not reach his goal, he who has made his soul spacious just like She´ol, and who is like death and cannot be satisfied. And he keeps gathering to himself all the nations and collecting together to himself all the peoples. (Habakuk 2:5) “ “‘Therefore keep yourselves in expectation of me,’ is the utterance of Jehovah, ‘till the day of my rising up to [the] booty, for my judicial decision is to gather nations, for me to collect together kingdoms, in order to pour out upon them my denunciation, all my burning anger; for by the fire of my zeal all the earth will be devoured. For then I shall give to peoples the change to a pure language, in order for them all to call upon the name of Jehovah, in order to serve him shoulder to shoulder.’ “(Zephaniah 3:8-9) “The ones grief-stricken in absence from [your] festal season I shall certainly gather together; absent from you they happened to be, because of bearing reproach on her account. “(Zephaniah 3:18) “For where there are two or three gathered together in my name, there I am in their midst.” (Matthew 18:20) “ “Jerusalem, Jerusalem, the killer of the prophets and stoner of those sent forth to her,—how often I wanted to gather your children together, the way a hen gathers her chicks together under her wings! But YOU people did not want it. Look! YOUR house is abandoned to YOU. For I say to YOU, YOU will by no means see me from henceforth until YOU say, ‘Blessed is he that comes in Jehovah’s name!’” (Matthew 23:37-39) “In that very hour certain Pharisees came up, saying to him: “Get out and be on your way from here, because Herod wants to kill you.” And he said to them: “Go and tell that fox, ‘Look! I am casting out demons and accomplishing healing today and tomorrow, and the third day I shall be finished.’ Nevertheless, I must go on my way today and tomorrow and the following day, because it is not admissible for a prophet to be destroyed outside of Jerusalem. Jerusalem, Jerusalem, the killer of the prophets and stoner of those sent forth to her—how often I wanted to gather your children together in the manner that a hen gathers her brood of chicks under her wings, but YOU people did not want [it]! Look! YOUR house is abandoned to YOU. I tell YOU, YOU will by no means see me until YOU say, ‘Blessed is he that comes in Jehovah’s name.’” (Luke 13:31-35) And they continued devoting themselves to the teaching of the apostles and to sharing [with one another], to taking of meals and to prayers. (Acts 2:42) “Just as he chose us in union with him before the founding of the world, that we should be holy and without blemish before him in love.  For he foreordained us to the adoption through Jesus Christ as sons to himself, according to the good pleasure of his will, in praise of his glorious undeserved kindness which he kindly conferred upon us by means of [his] loved one. By means of him we have the release by ransom through the blood of that one, yes, the forgiveness of [our] trespasses, according to the riches of his undeserved kindness. This he caused to abound toward us in all wisdom and good sense, in that he made known to us the sacred secret of his will. It is according to his good pleasure which he purposed in himself for an administration at the full limit of the appointed times, namely, to gather all things together again in the Christ, the things in the heavens and the things on the earth. [Yes,] in him, in union with whom we were also assigned as heirs, in that we were foreordained according to the purpose of him who operates all things according to the way his will counsels, that we should serve for the praise of his glory, we who have been first to hope in the Christ.” (Ephesians 1:4-12) “19 Therefore, brothers, since we have boldness for the way of entry into the holy place by the blood of Jesus, 20 which he inaugurated for us as a new and living way through the curtain, that is, his flesh, 21 and since we have a great priest over the house of God, 22 let us approach with true hearts in the full assurance of faith, having had our hearts sprinkled from a wicked conscience and our bodies bathed with clean water. 23 Let us hold fast the public declaration of our hope without wavering, for he is faithful that promised. 24 And let us consider one another to incite to love and fine works, 25 not forsaking the gathering of ourselves together, as some have the custom, but encouraging one another, and all the more so as YOU behold the day drawing near. “(Hebrews 10:19-25) (NWT)

Jesus gave a superb example in showing appreciation for spiritual meetings. At a youthful age of twelve years he gave proof of his love for God’s house in Jerusalem. His parents had got rid of him, but found him finally whereas he spoke in the temple with teachers concerning the Word of God. As a response to the concern of his parents Jesus asked respectfully: „Did you not know that I must be in the [house] of my Father?” (Luke 2:49) Humbly the young Jesus returned with his parents to Nazareth. There he continued to show his love for meetings concerning worship by being regularly present in the synagogue. The Bible reports thus that he, when he started his service, „he came to Naz´a·reth, where he had been reared; and, according to his custom on the Sabbath day, he entered into the synagogue, and he stood up to read.”  After Jesus had read and explained Isaiah 61:1, 2 and had surprised the listeners with the pleasing words which originated from his mouth. (Luke 4:16, 22).

Jesus not only gave the example of preaching and of a healthy manner to associate with others. He urged his followers not to renounce to meet. We have to, in the extension of the work of Jesus Christ and his disciples, to follow them and have to bring others to gather together, looking to it that as many as possible come to God’s municipality (Matthew 24:14, 45; Luke 12:42 - 44; Revelation of John 7:9 - 14). Such as it was important in the municipality Israel to keep meetings for the worship of Jehovah and for a consideration of His law (Deuteronomy 31:12; Nehemiah 8:1 - 8) we must consider to accomplish in this way meetings for the worship of Jehovah and studying the book as an essential characteristic of the Christian municipality of God. If we really want to be considered as a component of the body of Christ we must take care that we form together with others a municipality in Christ, `a meeting in Christ’ or an ecclesia.


The Christian meetings thus must be for us a source of encouragement. It must form occasions where we feel that we our united with each other in Christ. It must, as well be moments where we sense how refreshing it is for being together with loving brethren and sisters that have the same interest for God but also feel interested in each other and also want to persist to the end! We cannot permit it to take this loving provision of Jehovah for us rashly. Let us by means of our hard-working personal study and our regular visits to meetings “become adults in intellectual capacities”. (1 Corinthians 14:20).

The writer of the letter to the Hebrews admonished to the recipients of his letter thus to not forsake mutual meetings (10:24, 25) and that everyone by that meeting can take a particular task for himself in which he or she himself can do the best for the community. „ But let each one prove what his own work is, and then he will have cause for exultation in regard to himself alone, and not in comparison with the other person. For each one will carry his own load. “(Galatians 6:4, 5). Jehovah accepts our strength efforts and sacrifices to what we have, not to what we do not have. (2 Corinthians 8:12; compare Luke 21:1 - 4).

If we come together as Brothers in Christ the emphasis must be to serve God. The attention must go out firstly and especially to the Word of God. At the meetings we can apply to examine and to discuss together God’s Word and to encourage each other. We must further take care that the service or the God worship in the meeting goes according to the wishes of God and that the worldly pleasure does not come to the fore.

From regular companionship with our fellow believers we also beside encouragement can receive perseverance and a lot of burdens will seem lighter and we shall feel less tired. (Hebrews 12:1; Galatians 6:9.)

Regular meetings with fellow believers are a form of exteriorizing of the belief is and belongs to the obligation which a dedicated Christian has towards God. We will create joy in the stimulus and exhortation of our brothers and sisters and by being exhorted and to be strengthened by love and excellent work for the important works that exist in the public disclosure of our hope if that is now an earthly or celestial hope. (John 13:35). Jehovah God has interest for our meetings. The main aim of such meetings is to send „under the meeting mob praise to God “(Psalm 26:12)[6]. That we visit municipality meetings or ecclesiae, are a proof of our love for Him. To meditate concerning the privilege and the advantages of visiting Christian meetings will help to support these meetings loyally and wholeheartedly. When all who have a share to the program of a meeting, consciously take care that they reflect the fruit of God’s Spirit, such as joy, forbearance and belief, all people present definitely will feel built-up. (Galatians 5:22, 23). Let us therefore for this reason take care to meet regularly and to delight Jehovah’s heart with our gathering together in the name of Jesus Christ who will stretch us abundantly to advantage if we incorporate the divine education which leads to eternal life. (Proverbs 27:11; Isaiah 48:17, 18; Mark 13:35 - 37).


[2] Collins English Dictionary – Complete and Unabridged © HarperCollins Publishers 1991, 1994, 1998, 2000, 2003
[3] Dictionary of Collective Nouns and Group Terms. Copyright 2008 The Gale Group, Inc. All rights reserved
[4] Collins English Dictionary – Complete and Unabridged. Copyright 2008 The Gale Group, Inc. All rights reserved.
[5] 22 But YOU have approached a Mount Zion and a city of [the] living God, heavenly Jerusalem, and myriads of angels, 23 in general assembly, and the congregation of the firstborn who have been enrolled in the heavens, and God the Judge of all, and the spiritual lives of righteous ones who have been made perfect, 24 and Jesus the mediator of a new covenant, and the blood of sprinkling, which speaks in a better way than Abel’s [blood].
[6] My own foot will certainly stand on a level place; Among the congregated throngs I shall bless Jehovah.

Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen

Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen

Verzamelen, vergaderen: to gather; come together; congregate (mensen) forgather (vergadering) gather (mensen) group (mensen) meet (vergadering) Duits: zusammenkomen; zusammentreffen; sammeln; sich versammeln; vereinen  Frans: se réunir; assembler; rassembler; s'assembler; se rencontrer; accumuler
Under these tags you shall be able to find articles about the coming together of people; congregate (people) forgather (meeting) gather (people) group (people) meet (meeting); get together, come together

Gelieve de Engelse versie van dit artikel te vinden onder:
Find the English introduction in:
Congregate, to gather, to meet

Bijeenkomen, bij elkaar komen; = samenkomen; bij elkaar komen om te praten en beslissingen te nemen; Bijeenkomen om iets te bespreken

Samenrotten; Saamgaan, samen gaan; samenscholen; vergaderen; zich verzamelen; zich groeperen; zich verenigen; elkaar ontmoeten; medebrengen; medenemen; meebrengen; meenemen; zitting houden; reuniëren – reüniëren; treffen.

Confereren, congresseren,

Afkomstig van het Nederlandse gaderen, garen ("bijeenkomen"), Midden Hoge Duits gadern ("bijeenkomen"), Oud Fries gadia ("te verenigen"), Duits begatten ("te paren"). Ook in het middeleeuws Engels vinden wij gaderen van het Oude Engelse gaderian ("bijeenkomen, assembleren, samenkomen"), van Proto-Germaans ("om samen te brengen, verenigen, bijeen komen "), frequentatief van Proto-Germaans gadōjanan ("om samen vast te houden"), van Proto-Indo-Europees *gʰhedʰ- (“te, kost verenigen, te assembleren"). Bloedverwant met Vergelijk ook Oude Engels gaed ("maatschappij, genootschap, unie").

Hebreeuwse `e·dhah' grondwoord ja·`adh' = „bestemmen; afspreken” (2 Samuel 20:5; Jeremia 47:7; Levieten 8:4, 5; Rechters 21:10; Exodus 12:3; Numerieke 32:4; 1 Koningen 8:5; Numerieke 27:17).

Hebreeuws woord mo·`edh' afgeleid van hetzelfde grondwoord als `e·dhah' en betekent „bestemde tijd” of „afgesproken plaats” (1 Samuel 13:8; 20:35; Exodus 27:21; Levieten 23:2, 4, 37, 44; Jesaja 33:20)

Hebreeuwse term miq·ra´', die „samenkomst” betekent, is afgeleid van het grondwerkwoord qa·ra´' (roepen) + „heilige samenkomst” (Jesaja 4:5; Exodus 12:16; Levieten 23:2, 3)

Hebreeuwse qa·hal', dat verwant is aan een werkwoord dat „bijeenroepen; bijeenkomen” betekent (Exodus 35:1; Levieten 8:4). Soms wordt qa·hal' (gemeente) samen met `e·dhah' (vergadering) gebruikt (Levieten 4:13; Numeri 20:8, 10).

Vormen van beide termen komen voor in de uitdrukking „gemeente der vergadering van Israël [Hebreeuws: qehal' `adhath-Jis·ra·´el']”. (Exodus 12:6) Het wordt vaak voor een georganiseerde groep mensen gebruikt en komt voor in de uitdrukkingen „gemeente van Israël” (Levieten 16:17; Jozua 8:35; 1 Koningen 8:14), „gemeente van de ware God” (Nehemia 13:1), „gemeente van Jehovah” (Deuteronomium 23:2, 3; Micha 2:5), en „Jehovah’s gemeente” (Numeri 20:4; 1Kronieken 28:8). Qa·hal' duidt op verschillende soorten samenkomsten van mensen, zoals voor religieuze doeleinden (Deuteronomium 9:10; 18:16; 1 Koningen 8:65; Psalmen 22:25; 107:32), voor het behandelen van bestuurlijke aangelegenheden (1 Koningen 12:3) en voor oorlogvoering [1 Samuel 17:47; Ezra 16:40 (vergadering)]. In het Grieks ek·kle'si·a, dat is afgeleid van twee Griekse grondwoorden, namelijk ek, dat „uit” betekent, en ka'le·o, dat „roepen” betekent. In de Septuaginta wordt het Griekse woord ek·kle'si·a (ecclesia)gewoonlijk gebruikt als vertaling van het Hebreeuwse woord qa·hal', zoals in Psalm 22:22 (21:23, LXX).



Vergaderen, vergader

: Ek·kle·si'a·son; Latijn: Con'gre·ga.

`atsa·rah',
is met „plechtige vergadering” weergegeven. Deze term wordt gebruikt in verband met het Loofhuttenfeest of Sukkoth en het Feest van het ongegiste brood of Pascha of Pesa(c)h. (Levieten 23:36; Deuteronomium 16:8).

Openbare vergadering (Gr.: su·na·go'ge) Synagoge laat 12 eeuw van O. Fr. sinagoge (11c.), van L.L. synagoga "congregatie of groep van Joden," van Gk. synagoge "plaats van vergadering, synagoge," letterlijk "Meeting, vergadering," van ‘synagein’ "bijeenkomen, verzamelen, assembleren," van syn- "samen" + agein "brengen, leiden". Gebruikt door Griekse vertalers van het Oude Testament als een leningsvertaling van het late Hebreeuwse keneseth "vergadering" (cf. beth keneseth "synagoge" letterlijk "Huis van vergadering".)



Vertrouwelijke bijeenkomsten van diverse aard worden aangeduid door het Hebreeuwse woord sodh, dat „vertrouwelijke bespreking; vertrouwelijke omgang” betekent (Psalm 83:3, gemeente; Job 29:4). Het wordt in Psalm 89:7 met „intieme groep” weergegeven: „God dient in ontzag gehouden te worden in de intieme groep van heiligen; Hij is groots en vrees inboezemend boven allen die rondom hem zijn.”

Het Griekse ek·kle'si·a (van ek, „uit”, en kle'sis, „een roepen”) wordt in de Griekse Septuaginta gewoonlijk gebruikt als vertaling van het Hebreeuwse qa·hal' (gemeente) en soms van `e·dhah' (vergadering), hoewel laatstgenoemd woord ook wordt weergegeven met de Griekse uitdrukking su·na·go'ge (dat „een bijeenbrengen” betekent, van sun, „bijeen”, en a'go, „brengen”). In de christelijke Griekse Geschriften wordt ek·kle'si·a gewoonlijk met „gemeente” weergegeven. In Handelingen 7:38 wordt het met betrekking tot de gemeente Israël gebruikt. Het Griekse woord su·na·go'ge komt in Handelingen van de apostelen 13:43 („vergadering in de synagoge”) en in Jakobus 2:2 („vergadering”) voor. Nog een Griekse uitdrukking, pa·ne'gu·ris (van pan, „allen”, en a'go·ra, dat elke soort van vergadering aanduidt), wordt in Hebreeën 12:23 met „algemene vergadering” weergegeven. — NW; SV; Herziene Voorhoeve-uitgave, 1982 [Nieuwe Testament].[1]



Het vergaderen kan op open plaatsen gebeuren of in openbare gebouwen, synagogen, gebedsplaatsen of andere. Jezus bracht heel wat mensen te been die zich verzamelden rondom hem. Christus vergaderde zijn discipelen vaak om hun geestelijk onderricht te geven, en na zijn dood kwamen zijn volgelingen bijeen, zoals op de pinksterdag in 33 G.T., toen de heilige geest werd uitgestort op degenen die aldus bijeenwaren. (Handelingen 2:1-4). In navolging van het voorbeeld dat Jezus hen gegeven had brachten de apostelen en de eerste Christenen ook mensen bijeen om samen te vergaderen, het Woord van God te bestuderen en om een herinneringsmaal te brengen met het breken van het brood.

Al voor Jezus werd er door het Volk van God aandacht gegeven aan het vergaderen of het bijeenkomen om samen de Heilige Schrift te bestuderen en tijd te besteden aan de lof voor Jehovah. Paulus spoorde de gelovigen aan om de geregelde vergaderingen van Gods volk niet te veronachtzamen: „ Laten wij zonder wankelen vasthouden aan de openbare bekendmaking van onze hoop, want hij die beloofd heeft, is getrouw. Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen.” (Hebreeën 10:23- 25) Deze vergaderingen konden plaatsgrijpen in de ekklesia of ecclesia. (Handelingen 7:38; 8:1; 13:1; 19:23, 24, 29, 32, 41; 1 Korintiërs 12:28; 2 Korintiërs 1:1), maar zij konden ook gewoon plaats vinden in het huis van een medegelovige. (Romeinen 16:5; Filémon 2).

In overeenstemming daarmee wordt er ook gesproken over afzonderlijke christelijke gemeenten of „gemeenten van God” (Handelingen der apostelen 15:41; 1 Korintiërs 11:16). In oudere Nederlandse vertalingen wordt soms het woord „kerk” gebruikt in Schriftplaatsen die betrekking hebben op de christelijke gemeente, zoals in 1 Korintiërs 16:19 (KB; Leu). Aangezien veel mensen bij het woord „kerk” eerder aan een gebouw denken waar religieuze diensten worden gehouden dan aan een gemeente die haar religie beoefend, kan de vertaling „kerk” misleidend zijn. Daarom geven wij als broeders van christus er de voorkeur aan om eerder het woord ecclesia te gebruiken. De associatie van de “Kerk” met de Rooms Katholieke kerken met kruisconstructies en kerktoren moet terzijde gelegd worden en de Kerk moet aanzien worden als het Lichaam van Christus opgemaakt door de verzameling van gelovigen. De samenkomende gelovigen vormen samen de kerk. Zij moeten de kerkgemeenschap voeden en waar maken.

Jehovah heeft het vergaderen opgelegd aan Zijn mensen: “En ik zal stellig een zwaard over U brengen, dat wraak oefent voor het verbond; en GIJ zult U inderdaad in UW steden vergaderen (vergadert worden, STV; bijeenkruipen, W78, Canis; opeenhopen, Lei, bijeenkomen, NBG, verzamelen, Onderwijze Pentateuch ), en ik zal stellig pestilentie in UW midden zenden, en GIJ moet in de hand van een vijand worden gegeven.” (Leviticus 26:25) “Daarom, zeg: ’Dit heeft de Soevereine Heer Jehovah gezegd: „Ik wil U ook bijeenbrengen uit de volken en U vergaderen uit de landen waarover GIJ verstrooid zijt, en ik wil U de grond van Israël geven. En zij zullen daar stellig komen en al zijn walgelijkheden en al zijn verfoeilijkheden eruit verwijderen. En ik wil hun één hart geven, en een nieuwe geest zal ik in hun binnenste leggen; en ik zal stellig het hart van steen uit hun vlees verwijderen en hun een hart van vlees geven, opdat zij in mijn eigen inzettingen mogen wandelen en mijn eigen rechterlijke beslissingen onderhouden en ze inderdaad ten uitvoer brengen, en zij werkelijk mijn volk worden en ikzelf hun God word.”" (Ezechiël 11:17-20)Want alle volken, van hun kant, zullen elk in de naam van hun god wandelen; maar wij, van onze kant, zullen wandelen in de naam van Jehovah, onze God, tot onbepaalde tijd, ja voor eeuwig. „Op die dag”, is de uitspraak van Jehovah, „wil ik haar vergaderen die kreupel ging; en haar die verdreven was, wil ik bijeenbrengen, ja, haar die ik slecht behandeld heb. En ik zal haar die kreupel ging, stellig tot een overblijfsel maken, en haar die ver verwijderd was, tot een machtige natie; en Jehovah zal werkelijk als koning over hen regeren op de berg Sion, van nu aan en tot onbepaalde tijd.” (Micha 4:5-7) En hij blijft alle natiën tot zich vergaderen en alle volken tot zich bijeenbrengen.” (Habakuk 2:5) “’Daarom, blijft mij verwachten,’ is de uitspraak van Jehovah, ’tot de dag dat ik opsta tot [de] buit, want mijn rechterlijke beslissing is, natiën te vergaderen, dat ik koninkrijken bijeenbreng, ten einde mijn openlijke veroordeling erover uit te storten, heel mijn brandende toorn; want door het vuur van mijn ijver zal heel de aarde verslonden worden. Want dan zal ik volken tot een zuivere taal doen overgaan, opdat zij allen de naam van Jehovah aanroepen, ten einde hem schouder aan schouder te dienen.’” (Zefanja 3:8-9) Degenen die met droefheid geslagen zijn om [hun] afwezigheid bij [uw] feesttijd zal ik stellig vergaderen; afwezig van u bleken zij te zijn, omdat zij vanwege haar smaad droegen.” (Zefanja 3:18) “Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt en de tot u uitgezondenen stenigt — hoe dikwijls heb ik uw kinderen willen vergaderen, zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert! Maar GIJ hebt het niet gewild. Ziet! UW huis wordt U verlaten achtergelaten. Want ik zeg U: Van nu af zult GIJ mij geenszins meer zien, totdat GIJ zegt: ’Gezegend is hij die komt in Jehovah’s naam!’” (Mattheüs 23:37-39)In datzelfde uur kwamen er zekere Farizeeën naar hem toe, die zeiden: „Ga weg en vertrek van hier, want Herodes wil u doden.” En hij zei tot hen: „Gaat aan die vos zeggen: ’Zie! Vandaag en morgen drijf ik demonen uit en verricht ik genezingen, en de derde dag zal ik klaar zijn.’ Niettemin moet ik vandaag en morgen en overmorgen verder reizen, want het is niet toelaatbaar dat een profeet buiten Jeruzalem wordt omgebracht. Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt en de tot u uitgezondenen stenigt — hoe dikwijls heb ik uw kinderen willen vergaderen op de wijze waarop een hen haar broedsel van kuikens onder haar vleugels vergadert, maar GIJ hebt [het] niet gewild! Ziet! UW huis wordt U verlaten achtergelaten. Ik zeg U: GIJ zult mij geenszins zien, totdat GIJ zegt: ’Gezegend is hij die komt in Jehovah’s naam!’” “Want hij heeft ons door tussenkomst van Jezus Christus voorbestemd als zijn zonen te worden aangenomen, overeenkomstig het welbehagen van zijn wil, tot lof van zijn glorierijke onverdiende goedheid, die hij ons door bemiddeling van [zijn] geliefde goedgunstig heeft geschonken. Door bemiddeling van hem hebben wij de verlossing door losprijs door middel van diens bloed, ja, de vergeving van [onze] overtredingen, overeenkomstig de rijkdom van zijn onverdiende goedheid. Deze heeft hij overvloedig jegens ons doen zijn in alle wijsheid en gezond verstand, doordat hij ons het heilige geheim van zijn wil heeft bekendgemaakt. Het is overeenkomstig zijn welbehagen, dat hij bij zichzelf had voorgenomen, aan de volledige grens van de bestemde tijden een bestuur te hebben, om namelijk alle dingen weer bijeen te vergaderen in de Christus, de dingen in de hemelen en de dingen op de aarde. [Ja,] in hem, in eendracht met wie wij ook tot erfgenamen werden aangesteld, doordat wij werden voorbestemd overeenkomstig het voornemen van hem die alle dingen werkzaam doet zijn naar het raadsbesluit van zijn wil, opdat wij tot lof van zijn heerlijkheid zouden dienen, wij die de eersten zijn geweest die op de Christus hebben gehoopt.” (Efeziërs 1:4-12)Daarom, broeders, aangezien wij door het bloed van Jezus vrijmoedigheid hebben betreffende de weg die toegang verleent tot de heilige plaats, die hij voor ons heeft ingewijd als een nieuwe en levende weg door het gordijn, dat is zijn vlees, heen, en aangezien wij een grote priester over het huis van God hebben, zo laten wij met een waarachtig hart naderen, in de volle verzekerdheid van het geloof, nu ons hart door besprenkeling gezuiverd is van een boos geweten en ons lichaam gebaad is met rein water. Laten wij zonder wankelen vasthouden aan de openbare bekendmaking van onze hoop, want hij die beloofd heeft, is getrouw. En laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate GIJ de dag ziet naderen.” (Hebreeën 10:19-25) “Roep het volk bijeen, de mannen en de vrouwen en de kleinen en uw inwonende vreemdeling die binnen uw poorten is, opdat zij mogen luisteren en opdat zij mogen leren, daar zij Jehovah, UW God, moeten vrezen en er zorg voor moeten dragen alle woorden van deze wet te volbrengen.” (Deuteronomium 31:12) “Alleen hoed u en geef goed acht op uw ziel, dat gij de dingen die uw ogen hebben gezien, niet vergeet en dat ze al de dagen van uw leven niet uit uw hart wijken; en gij moet ze aan uw zonen en uw kleinzonen bekendmaken, de dag waarop gij in Horeb voor het aangezicht van Jehovah, uw God, stond, toen Jehovah tot mij zei: ’Roep het volk tot mij samen, dat ik hun mijn woorden moge doen horen, opdat zij mogen leren mij te vrezen alle dagen dat zij op de aardbodem leven en opdat zij hun zonen mogen onderwijzen.’” (Deuteronomium 4:9-10)Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben ik in hun midden.” (Mattheüs 18:20) En zij bleven zich toeleggen op het onderwijs van de apostelen en het [met elkaar] delen, het nuttigen van maaltijden en gebeden. {Of: „de onderlinge omgang.”} (Handelingen 2:42) (NWV)



Jezus gaf een schitterend voorbeeld in het tonen van waardering voor geestelijke bijeenkomsten. Op de jeugdige leeftijd van twaalf jaar gaf hij blijk van zijn liefde voor Gods huis in Jeruzalem. Zijn ouders waren hem kwijtgeraakt, maar vonden hem ten slotte terwijl hij met leraren in de tempel over Gods Woord sprak. Als reactie op de bezorgdheid van zijn ouders vroeg Jezus respectvol: „Wist gij niet dat ik in het huis van mijn Vader moet zijn?” (Lukas 2:49) Nederig keerde de jonge Jezus met zijn ouders naar Nazareth terug. Daar bleef hij van zijn liefde voor bijeenkomsten in verband met aanbidding blijk geven door geregeld in de synagoge aanwezig te zijn. De Bijbel bericht dan ook dat hij, toen hij zijn bediening begon, „te Nazareth [kwam], waar hij was grootgebracht, en hij ging volgens zijn gewoonte op de sabbatdag de synagoge binnen en stond op om voor te lezen”. Nadat Jezus Jesaja 61:1, 2 voorgelezen en verklaard had, „verwonderden [de toehoorders] zich over de innemende woorden die uit zijn mond voortkwamen”. (Lukas 4:16, 22).

Niet enkel gaf Jezus het voorbeeld van prediking en van een gezonde wijze van omgaan met anderen. Hij spoorde zijn volgelingen aan om niet te verzaken om bijeen te komen. Wij horen in het verlengde van het werk van Jezus Christus en zijn discipelen hen te volgen en anderen er toe te brengen om samen bijeen te komen, te vergaderen, er op toeziend zo veel mogelijk tot Gods gemeente samen te brengen (Mattheüs 24:14, 45; Lucas 12:42-44; Openbaring van Johannes 7:9-14). Zoals het in de gemeente Israël belangrijk was om Bijeenkomsten te houden voor de aanbidding van Jehovah en een beschouwing van zijn wet te volbrengen (Deuteronomium 31:12; Nehemia 8:1-8) moeten wij zo bijeenkomsten voor de aanbidding van Jehovah en het bestuderen van de Schrift als een essentieel kenmerk van de christelijke gemeente van God beshouwen. Indien wij werkelijk als onderdeel van het Lichaam van christus willen aanschouwd worden moeten wij er zorg voor dragen dat wij met anderen samen een gemeente in Christus vormen, een ‘vergadering in Christus’ of een ecclesia.

De christelijke vergaderingen moeten aldus voor ons een bron van aanmoediging zijn. Het moeten gelegenheden vormen waarbij wij ons samen met elkaar in christus verenigd voelen. Alsook moeten het ogenblikken zijn waarbij wij aanvoelen hoe verkwikkend het is om samen te zijn met liefdevolle broeders en zusters die belangstelling voor ons hebben en ons willen helpen tot het einde te volharden! Wij kunnen het ons niet veroorloven deze van Jehovah afkomstige liefdevolle voorziening lichtvaardig op te vatten. Laten wij door middel van onze ijverige persoonlijke studie en ons geregeld vergaderingbezoek „volwassen [worden] in verstandelijke vermogens”. (1 Korintiërs 14:20).


De schrijver van de brief aan de Hebreeën vermaande de ontvangers van zijn brief dan ook het onderling vergaderen niet na te laten (Heb 10:24, 25) en dat bij dat bijeenkomen en vergaderen eenieder een welbepaalde taak op zich kan nemen die hij of zij zelf het best kan doen. „Laat een ieder zich ervan vergewissen wat zijn eigen werk is, en dan zal hij alleen met betrekking tot zichzelf, en niet in vergelijking met de andere persoon, reden tot opgetogenheid hebben. Want een ieder zal zijn eigen vracht dragen.” (Galaten 6:4, 5). Jehovah aanvaardt onze krachtsinspanningen en offers ’naar hetgeen wij hebben, niet naar hetgeen wij niet hebben’.(2 Korinthiërs 8:12; vergelijk Lukas 21:1-4).

Als wij als Broeders in Christus samen komen om God te dienen moet het accent ook op die dienst voor God liggen. Eerst en vooral moet de aandacht gaan naar het Woord van God. Bij de bijeenkomsten kunnen wij er ons op toeleggen om door samen Gods Woord te onderzoeken en te bespreken elkaar verder aan te moedigen. Wij moeten er verder op toezien dat de dienst of de godsverering in de bijeenkomst verloopt naar de wensen van God en dat het wereldse genot niet op het voorplan ligt.



Uit geregelde omgang met onze medegelovigen kunnen wij ook naast de aanmoediging doorzettingsvermogen ontvangen en zullen vele lasten ons lichter gaan lijken en zullen wij ons minder moe gaan voelen. (Hebreeën 12:1; Galaten 6:9.)

Geregeld met medegelovigen bijeenkomen is een vorm van veruiterlijking van het geloof en behoort tot de verplichting die een opgedragen christen jegens God heeft. Wij zullen er vreugde in scheppen onze broeders en zusters aan te sporen en door hen tot liefde en voortreffelijke werken aangespoord te worden en gesterkt te worden voor het belangrijke werk dat bestaat in de openbare bekendmaking van onze hoop, of dat nu een aardse of een hemelse hoop is. (Johannes 13:35). Jehovah God heeft belangstelling voor onze samenkomsten. Het voornaamste doel van zulke vergaderingen is om „onder de bijeengekomen menigten” lof op te zenden tot God (Psalm 26:12). Dat wij gemeentevergaderingen of ecclesiae bezoeken, is een bewijs van onze liefde voor Hem. Mediteren over het voorrecht en de voordelen van het bezoeken van christelijke bijeenkomsten zal ons helpen deze bijeenkomsten loyaal en van ganser harte te ondersteunen. Als allen die een aandeel aan het programma van een vergadering hebben, er bewust op toezien dat zij ’de vrucht van Gods geest’, zoals vreugde, lankmoedigheid en geloof, weerspiegelen, zullen alle aanwezigen zich beslist opgebouwd voelen.(Galaten 5:22, 23). Laten wij daarom ons er toe aan zetten om regelmatig bijeen te komen en Jehovah’s hart te verheugen met onze samenkomst in naam van Jezus Christus die ons rijkelijk tot voordeel zal strekken als wij het goddelijk onderwijs dat tot eeuwig leven leidt, in ons opnemen. (Spreuken 27:11; Jesaja 48:17, 18; Markus 13:35-37).


[1] 22 Maar GIJ zijt genaderd tot een berg Sion en een stad van [de] levende God, [het] hemelse Jeruzalem, en myriaden engelen, 23 in algemene vergadering, en de gemeente van de eerstgeborenen, die ingeschreven zijn in de hemelen, en God, de Rechter van allen, en de geestelijke levens van rechtvaardigen die tot volmaaktheid zijn gebracht, 24 en Jezus, de middelaar van een nieuw verbond, en het bloed der besprenkeling, dat op een betere wijze spreekt dan Abels [bloed].